Taniec locking

Taniec locking to styl tańca, który polega na szybkich i zdecydowanych ruchach górnych partii ciała przy jednoczesnym zachowaniu luzu w jego dolnych częściach. Locking nawiązuje swą stylistyką do tańców ulicznych (street-dances), związanych z kulturą hip-hopu i tańców grupy Funk Styles. Taniec locking powstał na przełomie lat 60. i 70. XX wieku. Jego pełny rozkwit przypada na siódmą dekadę ubiegłego stulecia i jest nierozerwalnie związany z rozwojem muzyki hip-hopowej.

1. Co to jest locking?

Hip-hop jest kulturą, która zrodziła się w latach 70. na przedmieściach Nowego Jorku, głównie w dzielnicy Bronx. Pierwszymi osobami tworzącymi hip-hop byli Murzyni zamieszkujący te miejsca. Z czasem kultura rozprzestrzeniła się na cały świat i wykształciła cztery podstawowe filary, na które składają się:

• muzyka hip-hop, określana także jako rap;
• DJing – tworzenie sampli na gramofonach;
• taniec breakdance;
• sztuka uliczna, czyli graffiti.

Taniec locking został stworzony w latach 70. XX wieku w Los Angeles przez Dona Campbella. Ważną rolę w tym tańcu odgrywa interakcja tancerza z widownią oraz mimika jego twarzy. Cechą charakterystyczną jest kilkusekundowe zatrzymanie ciała w pewnej pozie i płynne przejście do następnej figury, dlatego może on komuś przypominać film ze stopklatkami. Taniec locking wymaga bardzo częstej zmiany tempa, a co się z tym wiąże, doskonałej kondycji fizycznej.

Zobacz film: "Wysiłek fizyczny - codzienna aktywność"

2. Muzyka do tańca locking

Najbardziej lubianą muzyką przez osoby tańczące locking jest funk. Stanowi on połączenie soulu, jazzu, rhythmu i bluesa, które daje rytmiczny i energetyczny styl, wzbogacany często o psychodeliczne brzmienie. Taniec locking najlepiej jest wykonywać przy muzyce funk, ponieważ ten styl stawia na sekcję rytmiczną, a ponadto charakteryzuje się spontanicznością i żywiołowością w wykonaniu.

Taniec hip-hopowy w dużym stopniu opiera się na improwizacji i inwencji tworzącego. Nie bez znaczenia jest także mimika, która w połączeniu z ruchem daje całościowy obraz tańca. Osoby tańczące hip-hop mogą korzystać z zasobu następujących kroków:

• toprock – dynamiczne kroki taneczne połączone z gestykulacją, dające wrażenie mowy ciałem, są wstępem do każdej następnej figury;
• power moves – figury rotacyjne, wymagają sporej sprawności fizycznej i samoasekuracji ze względu na swój akrobatyczny charakter;
• freeze – figura statyczna, która charakteryzuje się „zastygnięciem” w konkretnej pozycji i wytrzymaniem w niej kilkunastu sekund;
• drop (go down) – płynne przejście z toprock do footwork pozwalające zachować płynność taneczną;
• footwork – kroki, które wykonuje się z pozycji przysiadu podpartego, mogą służyć jako wstęp, wypełniacz lub łącznik między poszczególnymi elementami.

Taniec locking miał ogromny wpływ na ukształtowanie się późniejszych stylów tańca, takich jak: popping, breakdance, liquid dance czy waving. Nie bez przypadku mówi się, że stanowi on elementarz każdego tancerza hip-hopowego.