Techniki wspinaczkowe

Techniki wspinaczkowe są podstawą, którą musi opanować każdy wspinacz. Doświadczone osoby we wspinaniu się posiadają doskonałą lekkość i sprawność ruchów. Poznanie i wykorzystywanie technik wspinaczkowych pozwala na pokonanie konkretnych układów chwytów i stopni. Praktykujący wspinacze starają się zapamiętać sekwencję ruchów, dzięki czemu bardzo sprawnie i dość łatwo udaje im się pokonać trasy wspinaczkowe. Jakie są podstawowe techniki wspinaczkowe?

1. Jak się wspinać?

Technika klasyczna zakłada wspinaczkę z wykorzystaniem jedynie naturalnych chwytów skalnych, z użyciem danej asekuracji. W tej technice zabrania się używania liny do wspinaczki oraz innych, sztucznych punktów przelotowych. W obrębie techniki klasycznej wyróżnia się:

• Flash – jest to przejście ściany z partnerem, który zna chwyty i sugeruje optymalną drogę wspinaczki.
• Free Solo – jest to przejście ściany bez jakiejkolwiek asekuracji linami. Metoda ta jest polecana tylko doświadczonym wspinaczom, ponieważ wiąże się z ogromnym zagrożeniem.
• On sight – z ang. „od strzału”, jest to przejście ściany bez wcześniejszego zapoznania się z trudnościami, jakie można na niej spotkać. W technice tej nie dopuszcza się żadnych podpowiedzi ze strony partnera, istnieje jedynie możliwość zejścia ze ściany (bez użycia liny) i próby ponownego wspięcia się.
• Red point – polega na przejściu trasy wspinaczkowej z możliwością wcześniejszego zapoznania się z jej trudnościami. Dopuszcza się wcześniejsze zejście i zjazd na linie, można także korzystać z miejsc odpoczynku na ścianie.
• Pink point – jest odmianą red point. W tej technice w ścianie znajdują się komplety punktów przelotowych do wspinaczki, w które można wpinać linę asekuracyjną.
• All free – w tym stylu możliwe jest kontynuowanie wspinaczki po odpadnięciu od ściany od miejsca, w którym nastąpiło odpadnięcie, z użyciem identycznych chwytów.
• Top rope – jest to wspinaczka „na wędkę” z użyciem górnej asekuracji liną.
• Technika hakowa – wykorzystuje się w niej sztuczne ułatwienia i przeloty: haki, kostki, spity, ringi.
• Via ferrata – czyli „droga żelazna”, są to trudne szlaki turystyczne i wspinaczkowe, wyposażone w stałe zabezpieczenia, jak drabiny, klamry, łańcuchy i stalowe liny. Dzięki nim trasy można pokonać z użyciem osobistej asekuracji, czyli uprzęży, lonży, karabinków oraz przyrządów zjazdowych. Trasy te mogą wybierać tylko zaawansowani turyści górscy oraz doświadczeni wspinacze.

Zobacz film: "Wysiłek fizyczny a endorfiny"

2. Bezpieczna wspinaczka

Podczas treningu wspinaczkowego wszystkie osoby obowiązuje przestrzeganie podstawowych zasad bezpieczeństwa, o których mówi poradnik wspinaczkowy. Należy pamiętać o kontrolowaniu prędkości w trakcie opuszczania partnera na linie. Nie można zapominać o zawiązaniu węzła na końcu liny i zakładaniu kasku. Poza tym warto przemyśleć na ziemi plan swoich ruchów, które zamierzamy wykonać na ścianie. Przed wyruszeniem w trasę należy najpierw przygotować się psychicznie i fizycznie. Musisz nastawić się, że wspinaczka jest zajęciem czasochłonnym, nie zawsze wszystko udaje się za pierwszym razem, dlatego też ten sport wymaga ogromnej cierpliwości. Jeśli masz lęk wysokości, lepiej zrezygnuj z uprawiania tej aktywności fizycznej.