Rokowanie w depresji
Dzień dobry, problem nerwicowy, to problem w obszarze emocji i uczuć. Na rozwój nerwicy mogą mieć wpływ nie tylko przyczyny zewnętrzne, okoliczności życia, osobista historia, ale przede wszystkim konflikty wewnętrzne, przeżyte urazy lub nie zaspokajane podstawowe potrzeby, często zepchnięte do nieświadomości. Często pozostają one w konflikcie z tym, co świadome, czego teraz pragniemy i potrzebujemy. Często są to potrzeby, które nie zostały zrealizowane w dzieciństwie, a my nauczyliśmy się, że nie wolno, czy też nie wypada o coś prosić. Możemy też całkowicie zrezygnować z okazywania swoich potrzeb, a nawet nie mieć świadomości, że je mamy i mamy prawo je mieć. Taka sytuacja wywołuje smutek, stany depresyjne, uczucie pustki, niezaspokojenia itp. To, co może pani zrobić to poznać siebie i uwierzyć w siebie, poznać swoje mocne i słabe strony, określić kim chce pani być. Martwienie się o przyszłość może wynikać także z niepewności i braku wiary we własne możliwości, z nieznajomości siebie. Może w tym pomóc terapia, ale też własna refleksja, uważność na swoje reakcje na świat, swoje uczucia. Samowiedza, świadomość swoich umiejętności, posiadanej wiedzy, talentów sprawia, że rośnie nasza wiara w siebie i własne możliwości, zwiększa się też poczucie sprawstwa i kontroli nad własnym życiem, i obniża niepokój o swoją przyszłość. Jeśli martwi się pani, czy pani obniżony nastój to depresja, warto skorzystać z pomocy specjalisty (psychiatry) i uzyskać pewność. Pozdrawiam serdecznie Elżbieta Schabowska
Dzień dobry!
Zarówno stwierdzona nerwica lękowa, jak i podejrzenie stanów depresyjnych może bardzo znacząco wpływać na obniżenie jakości życia i wymaga kontynuowania leczenia - podjęcia psychoterapii oraz konsultacji psychiatrycznej.
Pozdrawiam!
Dzień dobry,
tak, depresja może być konsekwencją zab. lękowych, jak i zab. lękowe mogą współtowarzyszyć depresji. Gorąco polecam aby udała się pani do specjalisty - psychoterapeuty w celu podjęcia własnej terapii, oraz psychiatry aby sprawdzić czy pomocne nie byłoby wspomożenie pani przez jakiś czas także lekami. Taka łączona terapia często jest najskuteczniejsza.
Pozdrawiam
- Bartosz Piasecki
http://poznacsiebie.pl
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Lęk przed przyszłością i depresja – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Konsultacje psychologiczne przy podejrzeniu depresji z lękami – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak można pracować nad brakiem wiary we własne możliwości? – odpowiada Mgr Marta Patoka
- Czy przy takim stanie bez depresji ciężkiej może być wszczepiony stymulator nerwu błędnego? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Silny lęk przed zrobieniem krzywdy – odpowiada Mgr Marta Wilk
- Napady lęku u uczennicy w klasie maturalnej – odpowiada mgr Edward Jakubowicz
- Dlaczego moje życie jest beznadziejne? – odpowiada Mgr Beata Bystranowska
- Jak sobie poradzić z nerwicą natręctw u osoby szukającej dziewczyny? – odpowiada Mgr Leszek Jaroszewski
- Jak zaakceptować swoją płeć? – odpowiada Lek. Alina Nowicka
- Czy to znów depresja? – odpowiada Agnieszka Jamroży