Izolacja od ludzi, nerwowość i obojętność

Witam, mam lat 20, jestem kobietą. Od dłuższego czasu ( 3 miesiące): - izoluję się jak najbardziej możliwie od ludzi, - denerwuje mnie sam fakt, że ktoś do mnie rozmawia. - chodzę strasznie nerwowa, wszystko w koło jest dla mnie obojętne. Kiedyś cieszylam się z małej rzeczy, teraz mnie to nie rusza. - co noc snią mi się rzeczy, które wybudzają mnie kilka razy ze snu - chodzę niewyspana. - nie mam depresji, jem zdrowo, regularnie, ćwiczę.
KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Rodzina dziecka autystycznego

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu? Obejrzyj film i dowiedz się więcej o rodzinie dzieci autystycznych.

Witam,
Z listu nie wynika,że wszystko jest obojętne,bo denerwują Panią ludzie a to przecież silna reakcja tyle,że zawiera złość,którą Ci ludzie odbierają od Pani.Prawdopodobnie powodem jest intensywna praca nad samą sobą/dieta,ćwiczenia/,która jest wysiłkiem i dużym kosztem.Może wartałoby uczestniczyć w grupowych sesjach odstresowujących,relaksacyjnych,gdzie spotka Pani podobnych ludzi i będzie równocześnie kontynuowała swoje cele pod okiem profesjonalistów?
Zachęcam.

0
Mgr Piotr Godleś Psychologia
18 poziom zaufania

Z informacji które Pani pisze ciężko wywnioskować co może Pani dokuczać. Niewątpliwie skoro ta sytuacja Pani doskwiera i utrudnia dobre funkcjonowanie warto byłoby odwiedzić psychologa osobiście i porozmawiać aby ustalić co może się dziać i jak z tym sobie poradzić.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty