Feromony - ludzkie i zwierzęce, skuteczność feromonów
Feromony to substancje lotne produkowane przez owady, zwierzęta i, prawdopodobnie, rośliny. Feromony zwierzęce mają zdolność wywoływania reakcji społecznych u innych przedstawicieli tego samego gatunku, a więc pełnią funkcję komunikacyjną. Wiadomości, które mogą przekazać to cały wachlarz komunikatów: od ostrzegawczych po seksualne. Jeżeli chodzi o człowieka, to istnienie feromonów u ludzi nie zostało jak dotąd potwierdzone. Feromony ludzkie to temat, który niesie ze sobą wciąż wiele niewiadomych i kontrowersji.
1. Feromony zwierzęce
Lekarz Gustav Jager już w 1878 sformalizował pojęcie ludzkich feromonów. Zaklasyfikował je jako związki lipidowe, stanowiące indywidualny „podpis” ludzkiego zapachu. W jego czasach nie było jeszcze możliwości, by ten koncept zbadać i sprawdzić.
Termin „feromony” został wymyślony dopiero później, w 1959, przez Karlsona i Luschera, którzy zestawili dwa greckie słowa „pherein” i „hormone” – „transportować” i „stymulować”. Do dzisiaj feromony ludzkie nie udało się wyizolować. Na razie pewne i przebadane są tylko feromony zwierzęce.
Feromony u zwierząt – a konkretnie gryzoni i owadów – zostały dość dobrze przebadane przez naukowców. Wyróżniono różne rodzaje feromonów zwierzęcych, np.:
- alarmowe,
- obronne,
- płciowe,
- odstraszające,
- agregacyjne (czyli „zwołujące” przedstawicieli tego samego gatunku w jedno miejsce),
- zaznaczające terytorium.
Niektóre z nich potrzebują czasu, aby zadziałać, inne natychmiast wpływają na zachowanie innych osobników. Są wyczuwalne nawet na dość dużych odległościach.
Przykładem pierwszego dokładnie zbadanego przez naukowców feromonu jest bombikol – feromon jedwabników morwowych, a konkretnie samiczek. Wydzielają go one, aby zwabić do siebie samca, kiedy są gotowe na zapłodnienie. Bombikol wyizolował Butenandt w 1959.
2. Działanie ludzkich feromonów
Ludzkie feromony odkryto w 1986 roku i od tego czasu przemysłowa produkcja feromonów stała się wartym wiele milionów dolarów interesem. Nie brakuje osób, które za pomocą perfum-feromonów chcą zwrócić na siebie uwagę swojego wybranka.
Ciekawostką jest fakt, że feromony raczej nie mają seksownego zapachu, a według przeprowadzonych badań osoby wąchające je nie odczuwają pożądania. Jak więc działają feromony? Feromony działają na podświadomość człowieka, dlatego mogą przyciągnąć uwagę silniej niż atrakcyjny wygląd lub ciekawa osobowość.
Nie oznacza to jednak, że czynniki te nie mają znaczenia w relacjach międzyludzkich. Niektóre kobiety decydują się na użycie perfum-feromonów, by w kontakcie z mężczyzną mieć przewagę nad swoimi równie atrakcyjnymi koleżankami. Aby feromony zadziałały, należy być dość blisko obiektu zainteresowania, najlepiej do dwóch metrów.
Ludzkie feromony to substancje semiochemiczne, które ludzie wydzielają np. w celu przyciągnięcia uwagi płci przeciwnej. Są niewidzialne gołym okiem i bezwonne, jednak skutecznie wzbudzają zainteresowanie.
Produkty, które zawierają feromony także są zwykle pozbawione zapachu, choć zdarzają się też zapachowe perfumy-feromony. Jak stosować środki z feromonami? Produkty zawierające feromony należy stosować ostrożnie, ponieważ w dużych ilościach mogą mieć nieprzyjemny zapach.
Wystarczy zaaplikować odrobinę perfum-feromonów na nadgarstki. Rezultaty rzekomo pojawiają się już po 15 minutach od użycia. Jeśli zdecydujesz się na zakup feromonów pamiętaj, że pod wpływem wody zmywają się, konieczne jest więc codzienne stosowanie. Producenci zapewniają, że skuteczność ich środków ma miejsce przez 8-12 godzin od aplikacji.
3. Skuteczność feromonów
Podobnie jak w przypadku większości kontrowersyjnych środków, feromony mają swoich zwolenników i zagorzałych przeciwników. I jedni i drudzy są przekonani o swojej racji. Jeżeli zastanawiasz się, czy twoje życie uczuciowe zyska na stosowaniu feromonów, jedyną możliwością, by się o tym przekonać, jest zakup środków z feromonami.
Nie spodziewaj się jednak, że wszystkie obietnice producentów się spełnią. Gdyby feromony w produktach kosmetycznych rzeczywiście działały tak, jak twierdzą producenci, wszyscy stosujący je mężczyźni mieliby szalone powodzenie.
Warto sobie uświadomić, że zwrócenie na siebie uwagi kobiety jest jedynie pierwszym z kilku kroków do wzbudzenia jej rzeczywistego zainteresowania. Panie zwracają uwagę na wiele drobiazgów i na ich podstawie podejmują decyzję, czy dany mężczyzna jest wart ich czasu i uwagi.
Nawet najlepsze perfumy z feromonami nie odwrócą uwagi od niechlujnego wyglądu, ordynarnego zachowania lub braku osobowości. Potencjalna skuteczność feromonów dla mężczyzn nie jest w stanie zamaskować wyżej wspomnianych niedociągnięć.
Niewykluczone, że ewentualna efektywność feromonów ma związek z autosugestią. Mężczyzna czuje się pewniej po ich zastosowaniu, dzięki czemu lepiej wypada w kontaktach z kobietami.
Do wszelkich nowości warto podchodzić z rozwagą, ale nie oznacza to, że należy być sceptycznym wobec każdego odkrycia. Być może środki z feromonami rzeczywiście działają, być może ich rzekoma skuteczność ma jednak wiele wspólnego z efektem placebo.
Najważniejsza jest wiara w siebie, bez niej najlepsze nawet produkty nie zadziałają. Podobno nie ma nic bardziej podniecającego dla kobiety niż świadomość, że mężczyzna jest pewny siebie.
Niektóre panie mieszają różne feromony i tworzą swoje własne, indywidualne mieszanki. Jednocześnie wiele kobiet wypróbowało perfumy-feromony bez większego rezultatu.
Jedynym rozwiązaniem dla osób, które interesuje ten temat, jest zakupienie feromonów i przekonanie się na własnej skórze, czy rzeczywiście przyciągają płeć przeciwną. Ciekawostką jest następujący fakt: badania wykazały, że heteroseksualne kobiety inaczej reagują na ludzkie feromony niż lesbijki.
Skany mózgu kobiet homoseksualnych były bardziej podobne do skanów mózgu mężczyzn niż skanów kobiet heteroseksualnych. Okazało się więc, że orientacja seksualna wpływa na reakcję mózgu na feromony.
4. Damskie feromony
Do najbardziej znanych należy sprawa dotycząca synchronizacji cyklów menstruacyjnych kobiet. Badanie to wykonane zostało przez McClintock i Stern, którzy pokazali, że cykl kobiet, które razem przebywają ulega synchronizacji, a raczej przybliżeniu o kilka (dokładnie dwa) dni w przeciągu pół roku.
McClintock przeprowadziła badania na podstawie mieszkających ze sobą studentek, inni badacze zwrócili uwagę, że synchronizacja menstruacji nie następuje u współlokatorek, które się nie lubią.
Nowsze badania jednak coraz częściej sugerują, że był to niestety tylko przypadek. Badania Schank i Yang z 2006 roku wzięły pod uwagę niemal 200 kobiet mieszkających razem i obserwowały je przez rok. Nie pojawiło się nic sugerującego jakąkolwiek synchronizację.
Inna publikacja M. McClintock mówi o tym, że w oddechu i pocie mężczyzn znajdują się substancje mogące wpływać na ich atrakcyjność w oczach pań. Do tej pory jednak nie udało się wyodrębnić ani chociaż opisać struktury ludzkich feromonów.