Jest zaraźliwa, rozprzestrzenia się w nieprzewidywalny sposób i wygania z domu miliony ludzi – moda na bieganie

Jeśli przyjmiemy taki punkt widzenia, nawet ci, którzy nie lubią zbytnio przemęczać się fizycznie, są w stanie wyobrazić sobie, dlaczego w ostatnich latach bieganie tak bardzo zyskało na popularności. Można odnieść wrażenie, że dziś biegają wszyscy. Od Nowego Jorku, przez Lizbonę i Warszawę, aż po Tokio.

Nie ma wielu dyscyplin sportowych, które miałyby tak niskie koszty jak bieganie. Można to robić wszędzie i o każdej porze dnia czy nocy. Bez względu na zmianowy system pracy czy zasobność portfela. Nie potrzebujemy karnetu do klubu ani trenera. Wystarczy ulubiona muzyka w słuchawkach i dawkujemy swojemu organizmowi niebanalną porcję endorfin. Czujemy się szczęśliwi, wolni, zaś udowodnienie samemu sobie, że jesteśmy zdolni pokonywać własne słabości, dodaje nam skrzydeł. Ponadto znów jesteśmy krok bliżej do wymarzonej sportowej sylwetki.

Oczywiście należy pamiętać, że bieganie jest dyscypliną sportową, z którą wiążą się kontuzje: nadwyrężone kolana, skręcone kostki, ogólnie przeciążone ścięgna i stawy, zdarzają się także obtarcia na przykład pachwin czy – u bardziej wrażliwych – przewiane uszy lub gardło. Ponadto ze względów zdrowotnych nie każdy może nawet zacząć uprawiać biegi. Jeśli jednak lekarz nam nie zabrania, polecam gorąco wszystkim tę aktywność fizyczną. Dzięki niej można równomiernie ujędrnić i wysmuklić całe ciało, wzmocnić kondycję, poprawić pracę układu krążenia, dotlenić mózg i zwiększyć wydolność oddechową.

Jeżeli bolą cię stawy po przebudzeniu lub w ciągu dnia, powinieneś poczekać z rozpoczęciem biegów, ponieważ możesz mieć niezdiagnozowane zapalenie stawów. Jeśli ból pojawia się na początku treningu i po chwili mija, zachowaj szczególną ostrożność. Jeśli jednak pojawi się gwałtownie w trakcie biegu, należy zwolnić. Jeśli ból nie ustępuje, trzeba przerwać trening i poczekać z kolejnym prawdopodobnie nawet tydzień.

Dla tych, którzy nie mają zbyt dobrej kondycji, idealnym początkiem są biegi w interwałach. Ćwiczymy wówczas naprzemiennie, maszerując i biegnąc. Zwiększenie czasu, w którym biegniemy, nie powinno rosnąć szybciej niż 5% na tydzień. Dobrze byłoby, aby przygodę z bieganiem zacząć na płaskim i w miarę możliwości równym terenie. To nie powinien być trening, w czasie którego wyplujemy płuca. Idealną prędkością dla początkujących jest ok. 7 km/h.

1. Brak rozgrzewki. Przed rozpoczęciem biegu należy się rozgrzać i rozciągnąć. Przygotowanie ciała do wysiłku uchroni nas przed zerwaniem ścięgien czy nadwyrężeniem mięśni.
2. Nieodpowiednie buty. Warto zainwestować w buty sportowe przeznaczone do biegania. Nawet te z niższych czy średnich półek będą lepsze od trampek. Wystarczy wybrać się do sklepu i przymierzyć specjalistyczne buty, aby przekonać się o ich stabilizujących i amortyzujących stopę funkcjach. Ponadto możemy wybrać model, uwzględniając teren, po którym biegamy, czyli chodniki lub tereny leśne. Pamiętajmy, że buty do biegania także trzeba rozchodzić.
3. Niewłaściwa praca rąk. Aby móc zachować odpowiednie tempo i równowagę podczas biegu, konieczne jest prowadzenie rąk równolegle do ciała, trzymając kąt prosty w zgiętym łokciu.
4. Bieganie na czczo. By mieć siłę dokończyć bieg, należy dostarczyć organizmowi odpowiednią porcję węglowodanów. Nie powinno się biegać ani z pełnym żołądkiem, ani na czczo (chyba że biegniemy rano na dość krótkim dystansie). Najkorzystniejszy będzie posiłek na 2–3 h przed biegiem.
5. Zbyt późne sięganie po płyny lub niepotrzebne picie. W biegach dla amatorów dłuższych niż 10 km nie należy omijać punktów z wodą wystawianych na trasach. Po kilku kilometrach za takim punktem organizm jest już odwodniony. Z kolei w biegach na trasach krótszych niż godzina woda jest zbędna, ponieważ wypita w czasie biegu nie zdąży się wchłonąć.