Mosty adhezyjne

Mosty adhezyjne to taki rodzaj mostów protetycznych, który utrzymuje się na sąsiednich zębach za pomocą żywicy kompozytowej i specjalnych skrzydełek lub retainerów (mogą być wykonane z włókna szklanego lub metalu). Nie trzeba nakładać na sąsiednie zęby dodatkowych koron (a wcześniej piłować zębów, aby dało się to zrobić). W niektórych przypadkach konieczne jest wytworzenie wypustek w zębie do umocowania skrzydełek, w innych przykleja się je bezpośrednio za pomocą materiału kompozytowego. Możliwe jest także usunięcie starych wypełnień w sąsiadujących zębach i utworzenie mostu zamiast zwykłych plomb. Wyróżnia się trzy typy mostów adhezyjnych: mosty typu Maryland, Rochette i Virginia.

Na pierwszej wizycie lekarz stomatolog ocenia stan zębów pacjenta i decyduje, czy rozwiązanie w postaci mostów adhezyjnych jest odpowiednie w danej sytuacji. Wybierany jest rodzaj mocowania mostu. W przeciągu 1-2 dni w laboratorium protetycznym na podstawie wycisków szczęki wykonywany jest most. Umieszcza się go w miejscu braku zęba podczas kolejnej wizyty.

Mosty adhezyjne są najlepsze, kiedy brakuje w szczęce tylko pojedynczych zębów. Sąsiadujące zęby (czyli zęby filarowe dla mostu) powinny być mocne i nierozchwiane, aby były wystarczającym oparciem dla mostka. Mostki adhezyjne są także dobrym rozwiązaniem, kiedy potrzebne są mosty tymczasowe, uzupełniające braki uzębienia przed wstawieniem mostów stałych lub implantów (czas gojenia implantów w dziąśle trwa do pół roku).

Przeciwwskazaniem do zastosowania mostów adhezyjnych jest zgrzytanie zębami lub niektóre wady zgryzu. Mostów adhezyjnych nie stosuje się u osób powyżej 16. roku życia i uczulonych na metale nieszlachetne. W niektórych przypadkach nieprawidłowa budowa zęba może uniemożliwić zastosowanie mostów adhezyjnych.

Mosty adhezyjne są utrzymywane w szczęce za pomocą przyklejanych do sąsiednich zębów skrzydełek. Ich założenie nie wymaga więc wiercenia ani niszczenia sąsiednich zębów. Trzeba tylko wytrawić powierzchnię szkliwa zęba, aby na szorstkiej powierzchni łatwiej utrzymało się skrzydełko. W przypadku mostów tradycyjnych trzeba znacznie oszlifować zęby sąsiadujące z luką, aby móc na nie nałożyć korony mostu. Dzięki temu, że nie jest konieczne piłowanie zębów, zabieg nie trwa tak długo jak zakładanie tradycyjnych mostów. Jest także całkowicie bezbolesny, w odróżnieniu od piłowania zębów przed założeniem tradycyjnego mostu.

Wadą tego rozwiązania jest jego mniejsza stabilność w stosunku do tradycyjnych mostów protetycznych. Ząb może wypaść, jednak łatwo go także przywrócić na swoje miejsce. Jest to bardzo dobry przykład na to, że stomatologia estetyczna jest w stanie przezwyciężyć różne ograniczenia.