Opryszczka - charakterystyka, jak można się zarazić, objawy, leczenie

Wirus opryszczki zwykłej (Herpes simplex virus) to dość powszechny problem wśród pacjentów.

Specjaliści wyróżniają dwa typy wirusów opryszczki pospolitej, typ 1 (HSV-1) oraz typ 2 (HSV-2). Skórna choroba zakaźna o charakterze nawrotowym, określana jako opryszczka na ustach, opryszczka wargowa bądź zimno na ustach powodowana jest wirusem HSV-1. Opryszczka narządów płciowych wywołana jest z kolei drugim typem wirusa HSV-2.

Osiemdziesiąt procent pacjentów to nosiciele wirusa opryszczki. Objawy chorobowe występują u pięćdziesięciu procent. Do zakażenia opryszczką wargową zazwyczaj dochodzi we wczesnym dzieciństwie. Opryszczką narządów płciowych z kolei można zakazić się w trakcie zbliżenia seksualnego.

Po zainfekowaniu organizmu wirus przenika do zwojów komórek nerwowych czaszki, a następnie przestaje produkować białka. Staje się niewidoczny dla naszego układu immunologicznego.

Ujawnia się zwykle na skutek:

• nadmiernego przemęczenia lub stresu,
• zabiegu chirurgicznego,
• wyziębienia organizmu,
• niedożywienia,
• przeziębienia,
• urazu,
• innych problemów zdrowotnych,
• ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe.

Do ujawnienia wirusa opryszczki może dojść również wskutek stosowania niektórych środków farmakologicznych np. glikokortykosteroidów.

Opryszczka wargowa początkowo powoduje u pacjenta uczucie mrowienia lub pieczenia. W późniejszym czasie na czerwieni wargowej pojawia się owrzodzenie, przypominające zaczerwieniony pęcherz wypełniony płynem.

Zmiana ta jest bolesna i powoduje tkliwość skóry. Pęcherz może być pojedynczy, ale nie jest to reguła. Czasami pęcherzyków jest znacznie więcej. Po pewnym czasie zmiany zaczynają pękać i sączyć się. Z czasem dochodzi do ich wysychania. Pęcherzyki przybierają postać swędzących strupów. Ostatnim etapem jest odpadanie oraz gojenie się strupków.

Opryszczka narządów płciowych podobnie jak opryszczka na ustach w pierwszej kolejności powoduje mrowienie lub swędzenie skóry w okolicach intymnych. Pojawiające się na narządach płciowych zmiany mogą początkowo wyglądać jak pęcherzyki, z czasem z kolei jak nadżerki pokryte brązowym strupem.

Opryszczka okolic intymnych u pacjentek umiejscawia się zazwyczaj na wargach sromowych, pochwie, a czasami także na skórze wokół odbytu. U panów może zająć napletek, żołądź, prącie oraz pośladki.

Opryszczka daje także ogólne objawy w postaci gorączki, osłabienia, dreszczy, dolegliwości bólowo mięśniowych, powiększenia węzłów chłonnych.

Warto zdawać sobie sprawę, że w przypadku opryszczki stosuje się wyłącznie leczenie objawowe. Środki farmaceutycznie nie są w stanie całkowicie wyeliminować wirusa utajonego z ciała pacjenta. Nie mogą również zapobiec ewentualnemu zakażeniu innych osób.

Leki przepisywane przez lekarzy nie wpływają także na częstość czy ciężkość nawrotów opryszczki. Pacjentom podaje się środki przeciwwirusowe zawierające acyklowir lub walacyklowir, a skutkiem stosowania tych leków jest zmniejszenie nasilenia objawów chorobowych.

O tym, jak długo powinno trwać leczenie zawsze decyduje lekarz. Specjalista zazwyczaj bierze pod uwagę nasilenie objawów. Nie bez znaczenia jest również to, czy pacjent cierpi z powodu zakażenia pierwotnego czy zakażenia nawrotowego.