Trądzik neuropatyczny – przyczyny, objawy i leczenie
Trądzik neuropatyczny to jeden z rodzajów trądziku skóry, który stanowi złożony problem z zakresu dermatologii oraz psychiatrii. Tak jak klasyczny trądzik wiąże się ze zmianami skórnymi, jednak podłożem problemu są zaburzenia natury psychicznej. Jego cechą charakterystyczną jest rozdrapywanie wszelkich zmian na skórze, w celu ich usunięcia. Co warto wiedzieć?
1. Co to jest trądzik neuropatyczny?
Trądzik neuropatyczny, nazywany trądzikiem przeczosowym, to jedna z odmian trądziku, który może pojawić się nie tylko na twarzy, ale i na całym ciele. Ta przewlekła choroba mająca podłoże psychiczne.
Dotyczy zmian skórnych charakterystycznych dla trądziku, ale ściśle wiąże się z problemami natury psychicznej. Kto jest narażony na trądzik neuropatyczny? Ta jednostka chorobowa pojawia się zarówno u nastolatków, jak i u osób dorosłych.
Z jego powodu mogą cierpieć zarówno młode dziewczyny i chłopcy, jak i dojrzałe kobiety oraz mężczyźni. Trądzik przeczosowy jest dolegliwością zaliczaną do kręgu zaburzeń psychodermatologicznych.
Oznacza to, że najczęściej dotyka osoby borykające się z przewlekłym bądź silnym stresem, lękiem, perfekcjonizmem, niską samooceną, nerwicą, depresją czy skłonnościami do autoagresji, nadpobudliwością i niestabilnością psychiczną.
Zmianom skórnym typowym dla trądziku neuropatycznego szczególnie często towarzyszy:
- dążenie do perfekcji we wszelkich dziedzinach życia, także i w sferze wyglądu,
- nerwica,
- duże ambicje,
- niska samoocena.
2. Objawy trądziku neuropatycznego
Trądzik wiąże się z pojawianiem się zmian skórnych: krost, wyprysków, wągrów, zaskórników otwartych i zamkniętych, torbieli ropnych lub surowiczo-ropnych w okolicy ujść gruczołów łojowych.
Jego cechą szczególną jest rozdrapywanie zmian i usuwanie ich na własną rękę. To dlatego ten rodzaj trądziku może prowadzić do powstawania stanów zapalnych i tworzenia się blizn, będących konsekwencją wyciskania i rozdrapywania zmian.
Głębokie przekonanie, że usuwanie pryszczy na własną rękę jest jedynym słusznym działaniem, jest kluczowym elementem codziennej pielęgnacji skóry. Osoby cierpiące z powodu trądziku neuropatycznego mają manię usuwania nawet najmniejszej krostki na skórze. To dlatego nazywa się go uzależnieniem od wyciskania pryszczy.
Pacjent, samodzielnie przeprowadzając zabieg oczyszczania skóry, robi to w dobrej wierze: liczy na dobre efekty i szybką poprawę. Nie widzi jednak, że blizny i rany są coraz większe, głębsze bądź bardziej liczne.
Choć zaczynają szpecić, wewnętrzna potrzeba usunięcia nawet mikroskopijnej zmiany na twarzy czy ciele jest wciąż bardzo silna. Nawyk oczyszczania skóry można przyrównać do nerwicy natręctw.
To uzasadnione, ponieważ akt usuwania niedoskonałości wiąże się z chwilowym poczuciem kontroli, zadowolenia, wrażeniem rozwiązania problemu i ulgą. Niestety obsesyjne działania zwykle przynoszą odwrotny skutek.
Ponieważ osoba zmagająca się z trądzikiem neuropatycznym często nie przestrzega podstawowych zasad higieny, zmiany skórne się pogłębiają i dłużej goją. Pojawia się stan zapalny, przebarwienia, ślady czy głębokie blizny. Ale to nie wszystko.
Nieustanne wyciskanie pryszczy i rozdrapywanie krostek prowadzi do ich rozprzestrzeniania się, co z kolei negatywnie wpływa na samopoczucie, samoocenę i poczucie wartości.
3. Leczenie trądziku przeczosowego
Jednorazowe czy sporadyczne usuwanie krosty nie jest objawem trądziku przeczosowego. Trzeba jednak być czujnym, ponieważ problem zaczyna się niewinnie, z czasem jednak zmienia się w prawdziwą obsesję.
Do pochylenia się nad kwestią powinna skłonić nerwowa eliminacja wszelkich, nawet najmniejszych niedoskonałości skóry. Leczenie trądziku neuropatycznego musi być kompleksowe. Wymaga leczenia dwutorowego: farmakologicznego oraz psychologicznego. Ważne jest, by leczenie „zewnętrzne” połączyć z uzdrawianiem psychiki. Co to oznacza? Od czego zacząć?
Niezbędna jest wizyta u kosmetyczki i dermatologa. Kluczem do wyleczenia skóry jest nie tylko dobrze dobrany lek i kosmetyk oraz konsekwencja w ich stosowaniu, ale również powstrzymywanie się od samodzielnego, maniakalnego usuwania zmian, wciskania i rozdrapywania krostek.
Ponieważ trądzik neuropatyczny to jednostka chorobowa z zakresu dermatologii oraz psychiatrii, w wielu sytuacjach konieczna jest konsultacja z psychologiem. Terapia obejmuje nie tylko łagodzenie i niwelowanie zmian skórnych, ale i działania specjalisty. W skrajnych przypadkach konieczne może być leczenie psychiatryczne. Warto pamiętać, że problemem bowiem nie są same niedoskonałości, a zaburzony tok myślenia o sobie samym.
