Ubytki niepróchnicowego pochodzenia - przyczyny, rodzaje, ubytki klinowe
Ostatnio można zaobserwować wzrost liczby ubytków niepróchnicowego pochodzenia. Są one spowodowane czynnikami natury fizycznej lub chemicznej. Na skutek ich działania powstają erozje lub abrazje. Abrazja to nieprawidłowy wynik ścierania zębów, na przykład poprzez niewłaściwe szczotkowanie zębów. Ponadto ubytki w zębach mogą być wynikiem nieprawidłowego odżywiania, długotrwałego leczenia oraz stylu życia. Do ubytków niepróchnicowego pochodzenia należy także hipoplazja szkliwa, czyli jego wada rozwojowa.
Ubytki niepróchnicowego pochodzenia - przyczyny, rodzaje, ubytki klinowe
W tym artykule:
Ubytki niepróchnicowego pochodzenia - przyczyny
Warto pamiętać, że ścieranie zębów to proces, któremu sprzyja przeżuwanie pokarmu (tzw. ścieranie fizjologiczne). Jest to naturalne zjawisko, które występuje w różnym nasileniu u każdego i wiąże się ze starzeniem się organizmu.
Problem ścierania zębów w znacznym stopniu dotyczy ludzi cierpiących na bruksizm, czyli mimowolne zgrzytanie i zaciskanie zębów, które niszczy szkliwo. Zwykle zęby ścierają się na powierzchniach zębów bocznych oraz na brzegach siecznych zębów przednich.
Natomiast w przypadku ubytków niepróchnicowego pochodzenia erozje występują najczęściej na powierzchniach zębów przednich. Z kolei abrazje mają miejsce głównie na zębach przedtrzonowych dolnych i częściej dotykają kobiet niż mężczyzn.
Chorobom zębów można zapobiegać poprzez właściwą pielęgnację, zdrową dietę i regularne wizyty u dentysty oraz zabiegi, jakie oferuje stomatologia estetyczna. Należy ograniczyć spożycie płynów o niskim pH i kwaśnych owoców oraz pamiętać o prawidłowej technice szczotkowania.
Ubytki niepróchnicowego pochodzenia - rodzaje
Można wyróżnić ubytki niepróchnicowego pochodzenia o etiologii traumatycznej ostrej i traumatycznej przewlekłej. Te pierwsze są wynikiem urazów, szczególnie u dzieci. Wówczas od stopnia defektu zależy rodzaj leczenia.
Ubytki o etiologii traumatycznej przewlekłej dzieli się między innymi na:
- abrazje (uszkodzenie zębów powstałe pod wpływem fizycznych czynników zewnętrznych),
- demastykacje (utraty zębów na skutek żucia twardych pokarmów),
- atrycje (ścieranie i ubytki zębów na skutek wzajemnego kontaktu zębów podczas naturalnego żucia pokarmów),
- erozje (w wyniku działania kwasów – kwaśnych napoi, jedzenia lub leków; bez udziału drobnoustrojów),
- resorpcje (mogą być o charakterze patologicznym lub fizjologicznym).
Ubytki niepróchnicowego pochodzenia można także podzielić na atritio i abrasio. Atritio jest wynikiem tarcia między powierzchniami zębów, a abrasio to proces ścierania zębów na skutek działania pokarmów lub ciał obcych.
Ubytki niepróchnicowego pochodzenia - ubytki klinowe
Ubytki klinowe zębów powstają w przyszyjkowej części zęba. Są zwykle spowodowane nieprawidłowym i zbyt intensywnym myciem zębów poziomo wzdłuż łuków zębowych. Wówczas wzrasta ryzyko nadwrażliwości zębów na zimno i dotyk.
Ubytki klinowe zębów leczy się poprzez odtworzenie za pomocą materiału kompozytowego wyszczotkowanych tkanek zęba. Pacjent zostaje także pouczony, w jaki sposób należy myć zęby, aby ich nie uszkodzić.
Niektórym chorobom zębów można zapobiec przez właściwą pielęgnację i zdrową dietę. Jeśli pojawiają się ubytki niepróchnicowego pochodzenia, warto zmienić zwyczaje, aby nie było ich więcej. W przypadku bruksizmu można zastosować psychoterapię, która pomoże wyeliminować mimowolne zgrzytanie zębów.
