Usuwanie brodawek i włókniaków
Usuwanie brodawek i włókniaków polega na zamrażaniu, wycięciu chirurgicznym albo laserowym lub chemicznym wypaleniu zmian skórnych wywołanych przez wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV). Brodawki, określane także jako kurzajki, to nieestetycznie wyglądające grudki skórne, mogące rozprzestrzeniać się na inne odcinki ciała. Brodawki na skórze różnią się wielkością i kształtem. Wyróżnia się: brodawki płaskie, brodawki stóp, brodawki przejściowe czy kłykciny kończyste. Jest to częsty problem, z którym walczy dermatologia estetyczna.
1. Rodzaje brodawek
Brodawki (kurzajki) to grudkowe zmiany skórne. Wywołuje je wirus HPV, czyli Human Papilloma Virus. Najczęściej kurzajki pojawiają się na skórze stóp, rąk oraz w okolicach intymnych. Brodawkami najczęściej można zarazić się na pływalniach, salach gimnastycznych lub poprzez używanie tego samego ręcznika. Brodawki na skórze mają różną wielkość i wygląd. Są umiejscowione w różnych miejscach na ciele:
- brodawki zwykłe – o wielkości od 5 do 10 mm i kolorze skóry, pojawiają się głównie na palcach,
- brodawki stóp – o wielkości od 1 do 2 cm, występują na podeszwie stóp, są umiejscowione głęboko lub powierzchniowo,
- brodawki płaskie – tzw. brodawki młodocianych, o wielkości kilku minimetrów i gładkiej powierzchni,
- brodawki przejściowe – mają cechy brodawek płaskich i zwykłych,
- kłykciny kończyste – tzw. brodawki weneryczne lub płciowe, mogą przybrać kalafiorowaty kształt,
- uogólnione zakażenie skóry – brodawki mogą sugerować toczący się proces nowotworowy.
2. Usuwanie brodawek
Usuwanie kurzajek jest zalecane nie tylko ze względów estetycznych, lecz także medycznych. Rodzaj wdrożonego leczenia zależy od wielu czynników: wieku pacjenta, miejsca wystąpienia brodawki, ilości i wielkości zmian, czasu pojawienia się oraz ich rodzaju. Decyzja o podjęciu konkretnego leczenia brodawek ma miejsce po konsultacji z lekarzem.
2.1. Chirurgiczne usuwanie brodawek
Ta metoda jest polecana, gdy istnieje prawdopodobieństwo, że zmiana skórna może mieć charakter złośliwy. Chirurg wycina grudki skórne, pamiętając o marginesie bezpieczeństwa, co eliminuje zagrożenie pojawienia się choroby nowotworowej. Wycięty fragment skóry poddaje się badaniu histopatologicznemu, co daje pewność, że życie pacjenta nie jest zagrożone. Zabieg może pozostawić małe blizny.
2.2. Laserowe usuwanie brodawek
Jest to najskuteczniejszy sposób na brodawki, choć czasami pojawia się konieczność powtórzenia zabiegu po paru tygodniach. Zabiegi laserowe są zalecane wszystkim pacjentom, u których zmiany skórne mają charakter łagodny.
Metoda nie jest zalecana do zmian o charakterze złośliwym, ponieważ usuwany fragment ciała ulega odparowaniu, co eliminuje wykonanie badania histopatologicznego.
Brodawki rzadko stanowią zagrożenie onkologiczne, dlatego metoda ta w większości przypadków jest bezpieczna. Nieliczne typy wirusa brodawczaka ludzkiego powodują rozrosty nowotworowe. Zabieg nie pozostawia widocznych blizn.
2.3. Usuwanie brodawek za pomocą krioterapii
W tym celu stosuje się krioterapię miejscową, która poprzez zastosowanie bardzo niskiej temperatury powoduje wyniszczenie chorej tkanki. Metoda jest stosowana w przypadku zmian skórnych o charakterze złośliwym i łagodnym, nie powoduje powstanie blizn. Krioterapia jest bardzo często stosowana w celu usuwania brodawek.
2.4. Chemiczne wypalanie brodawek
Ten sposób na brodawki polega na usunięciu zmian wskutek zastosowania wypalających substancji chemicznych, takich jak kwas mlekowy czy kwas salicylowy. Jednocześnie ma miejsce „rozmiękczenie” kurzajki.
3. Wskazania do usunięcia włókniaków
W większości przypadków włókniaki macicy nie wywołują żadnych objawów, a wtedy nie ma konieczności ich usuwania. Ważne przy tym są regularne badania, które umożliwiają stałe monitorowanie ich stanu. Guzki na ciele należy jednak usunąć, jeśli:
- wywierają nacisk na inne narządy (pęcherz, jelito, moczowody) – w takiej sytuacji pacjentka może odczuwać parcie na pęcherz lub mieć wrażenie zaparcia, a w niektórych przypadkach może nawet dojść do zablokowania przepływu moczu w moczowodach;
- mięśniaki są przyczyną bólu podbrzusza – ból pojawia się w wyniku ucisku guza na inne narządy lub z powodu obumierania włókniaka na skutek niedokrwienia;
- mają negatywny wpływ na cykl menstruacyjny – w przypadku, gdy krwawienie miesiączkowe jest bardzo obfite i trwa dłużej niż 7 dni.
4. Usuwanie włókniaków
Histerektomia – to operacja usunięcia macicy, często wraz z jej szyjką. Jest to obecnie jedyny w pełni skuteczny sposób usunięcia włókniaków bez ryzyka ich nawrotów. Operację przeprowadza się przez nacięcie w jamie brzusznej lub – w przypadku mniejszych włókniaków – przez pochwę.
Wskazaniem do histerektomii jest podejrzenie raka macicy. Operację tę przeprowadza się zazwyczaj, gdy włókniak jest bardzo duży lub szybko rośnie. Po jej przeprowadzeniu kobieta nie może już mieć dzieci.
Miomektomia – to zabieg usunięcia mięśniaków bez konieczności usuwania całej macicy. Dzięki temu nie pozbawia się kobiety możliwości zajścia w ciążę, chociaż szanse jej donoszenia są zmniejszone.
Podczas miomektomii może dojść do znacznej utraty krwi, dlatego też pacjentka często wymaga transfuzji. Zwiększa się także ryzyko infekcji i powstawania zakrzepów. Nie ma również pewności, że problem włókniaków nie powróci.
Laser – włókniaki macicy można usunąć przy pomocy lasera. W tym celu wykonuje się niewielkie nacięcie jamy brzusznej, przez które wprowadzany jest laser kierowany urządzeniami do obrazowania. Wiązka lasera przerywa naczynia dostarczające krew do mięśniaka lub niszczy jego tkankę.
Pacjentka powraca do zdrowia po tygodniu od zabiegu. Kobiety, które przeszły laserowe usuwanie włókniaków wciąż mogą zajść w ciążę. W przypadku tego typu zabiegu nie ma jednak gwarancji, że włókniaki znów się nie pojawią.