Choroby tropikalne
Choroby egzotyczne zazwyczaj pojawiają się w Europie u ludzi podróżujących do tzw. krajów Trzeciego Świata. Czasami też zdarza się, że wirus lub pasożyt został przywieziony wraz ze zwierzęciem pochodzącym z odległych krajów. Niektóre choroby egzotyczne nie stanowią wielkiego niebezpieczeństwa dla zdrowia człowieka, niektóre jednak mogą okazać się nawet śmiertelne. Dlatego tak ważna jest profilaktyka.
1. Śpiączka afrykańska
Śpiączka afrykańska jest przenoszona na człowieka poprzez muszki tse-tse. Ta choroba pasożytnicza, mogąca spowodować zgon organizmu, została prawie całkowicie wyeliminowana w latach sześćdziesiątych. Niestety z powodu wojny, rozległego przemieszczania się populacji i braku odpowiedniej opieki medycznej, choroba znowu pojawiła się w Afryce na dużą skalę. Pierwsze objawy choroby egzotycznej to gorączka i osłabienie. Jeśli leczenie zostanie wdrożone na tym etapie, wyleczenie choroby jest możliwe. Niestety w Afryce ludzie często nie mają takiej możliwości. Kolejny etap choroby polega na zaatakowaniu centralnego układu nerwowego przez pasożyta, co może objawiać się dezorientacją, konwulsjami i agresywnym zachowaniem. Potem następuje duża senność, chory zapada w śpiączkę, która kończy się zgonem.
2. Ospa małpia i drakunkuloza
Ospa małpia raczej rzadko dotyczy ludzi. Pierwszy raz została odkryta w roku 1958 u małp w laboratoriach. Objawy są podobne jak w przypadku zachorowania na ospę. Początkowo choroba pojawiała się jedynie w niektórych rejonach Afryki. Jednak w 2003 roku kilku ludzi w Stanach Zjednoczonych zapadło na nią. Wirus ospy małpiej generalnie przenoszony jest przez ugryzienie zwierząt, np. szczura, myszy czy wiewiórki. Dodatkowo wirus może zostać przeniesiony z człowieka na człowieka, przy wymianie płynów ustrojowych. Zarażona osoba ma gorączkę, odczuwa ból w obrębie całego ciała i ogólne zmęczenie. Potem pojawia się wysypka, która powiększa się i tworzy owrzodzenia w ciągu 2 do 4 tygodni. Choroba rzadko kończy się zgonem. Szczepionka przeciwko zwykłej ospie chroni organizm także przed ospą małpią.
Drakunkuloza to choroba egzotyczna należąca obecnie do rzadko pojawiających się. Głównym krokiem w profilaktyce choroby jest dbanie o bezpieczne ujęcie wody. Ludzie zarażają się chorobą poprzez picie zakażonej wody. Kiedy larwa pasożyta znajdzie się w organizmie człowieka, przebija ścianę żołądka lub jelit, łączy się w pary i stale rośnie. Osobniki męskie giną, a żeńskie po okresie 1 roku zamieszkują tkankę podskórną, na której mogą powstać bolesne pęcherze. Jeśli pęcherz umieszczany jest w wodzie, miliony nowych larw znowu dostają się do wody. Jeśli tak zakażoną wodę wypije człowiek, dochodzi do rozwoju kolejnych pasożytów. Niestety nie istnieje skuteczne lekarstwo na drakunkulozę. Ważne zatem jest uświadamianie ludzi, jak ważne jest picie wody z bezpiecznego źródła.
3. Ślepota rzeczna i owrzodzenie Buruli
Ślepota przenoszona jest poprzez ugryzienia much. Najczęściej się ją spotyka w oddalonych wioskach afrykańskich, blisko rwących nurtów rzecznych. Przypadki zachorowań notowane były także w Brazylii, Kolumbii, Meksyku i Gwatemali. Ślepota rzeczna objawia się swędzącą wysypką na skórze oraz uszkodzeniem wzroku, które może prowadzić do ślepoty (stąd nazwa choroby). Najlepszą profilaktyką broniącą przed chorobą jest skuteczna ochrona przed owadami. Choroba jest mniej niebezpieczna niż malaria, ponieważ aby doszło do zakażenia, musi mieć miejsce parę ukąszeń owadów.
Niewiele jest znanych informacji na temat przenoszenia owrzodzenia Buruli. Jednak wiadomo, że bakteria powodująca chorobę należy do rodziny bakterii odpowiedzialnych za trąd i gruźlicę. Pierwszy objaw choroby to swędzenie skóry, zazwyczaj ręki lub nogi. Niestety bakteria niszczy zdrową tkankę, co objawia się owrzodzeniami. Następnie pojawia się ograniczona ruchliwość stawów. Jedyną znaną metodą usunięcia owrzodzeń jest operacja.