Klimatoterapia - rodzaje zabiegów klimatoterapeutycznych
Klimatoterapia jest jedną ze starożytnych metod leczenia różnych schorzeń, wzmacniania odporności i zapobiegania infekcjom. Istotą takich działań jest celowe poddawanie pacjenta działaniu bodźców klimatycznych o określonym natężeniu i przez wyznaczony czas, w celu wywołania korzystnych zmian w organizmie. Terapia ta najczęściej jest stosowana podczas leczenia sanatoryjnego. Jej zalecaniem zajmują się specjaliści balneoklimatologii.
1. Zabiegi klimatoterapeutyczne
Klimatoterapia jest rodzajem fizykoterapii. W jej zakres wchodzą:
- kąpiele słoneczne – helioterapia,
- kąpiele powietrzne – aeroterapia,
- zabiegi powietrzno-ruchowe,
- kąpiele morskie,
- inhalacje naturalnego aerozolu morskiego lub tężniowego.
Szczególnym rodzajem klimatoterapii jest talasoterapia, która wykorzystuje naturalne walory lecznicze morza. Jeszcze innym jej typem jest wulkanoterapia, która polega na wykorzystaniu wysokiej temperatury i nasłonecznienia w specyficznych warunkach korzystnych dla organizmu, na wyspie oceanicznej. To również przebywanie w pobliżu skał wulkanicznych wydzielających opary lecznicze, korzystne dla płuc i oskrzeli, leczące astmę i infekcje. Ponadto do tej metody należy inhalacja górnych dróg oddechowych w szczelinach skał, nagrzewanie kręgosłupa, stawów, nerek oraz smarowanie chorych miejsc ciała mazią wulkaniczną.
2. Lecznicze właściwości klimatu
Na terenie Polski wyróżnia się trzy główne regiony klimatyczne: morski, górski i nizinny. Oprócz tego można jeszcze wskazać tzw. przejściowe: nadmorski, równinny i podgórski. Na każdym z tych obszarów istnieje specyficzny mikroklimat.
Obecnie wykorzystuje się do celów leczniczych także wyrobiska górnicze. W naszym kraju istnieją dwa podziemne sanatoria. Do Wieliczki zapraszane są szczególnie alergicy i osoby cierpiące na dychawice oskrzelowe, rozedmy i pylicę płuc oraz choroby układu trawiennego. W okolicy Kowar znajdują się dwie sztolnie, które są miejscem leczenia nadciśnienia tętniczego, miażdżycy, choroby niedokrwiennej serca oraz problemów z przemianą materii.
Klimat morski sprzyja przede wszystkim osobom z niedoczynnością tarczycy i nadciśnieniowcom. Natomiast ludzie cierpiący na miażdżycę, chorobę wieńcową, nadczynność tarczycy lub ci, którym zależy na wzmocnieniu odporności powinni omijać nadmorskie tereny i wybrać się raczej w góry.
Zapobieganie infekcjom jest możliwe również poprzez leczenie klimatem leśnym. Głównie w okresie wiosennym i letnim rośliny wydzielają wonne olejki eteryczne, które mają doskonały wpływ na organizm człowieka. Tego typu klimatoterapii nie zaleca się jednak alergikom uczulonym na pyłki roślin. Aromaterapeuci są zdania, że bukszpan, czeremcha i jaśmin korzystnie oddziałują na system nerwowy, a zapach wierzby działa antydepresyjnie. Leczenie prowadzone jest także nad jeziorami, z kolei klimat nizinny szczególnie służy sercowcom.
Leczenie uzdrowiskowe i klimatoterapia to nie tylko sposoby na wzmocnienie odporności, ale też miła forma odpoczynku. Pobyt w sanatorium pozwala zregenerować siły i poprawić stan zdrowia. Ten typ fizykoterapii nie jest jednak wskazany w ciężkich chorobach onkologicznych czy ostrych stanach reumatologicznych. Zawsze wymaga on konsultacji lekarskiej i skierowania na taki rodzaj leczenia.