Labioplastyka - efekty, metody, wskazania, powikłania i proces rekonwalescencji

Labioplastyka jest zabiegiem z zakresu medycyny estetycznej, który wielu kobietom pozbyć się kompleksów związanych z wyglądem stref intymnych. W ostatnich latach medycyna estetyczna cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem i dziś jest już złotym standardem w leczeniu wielu problemów. Na fali jej popularności, wzrosło również zainteresowanie ginekologią estetyczną. Kobiety coraz śmielej dążą do poprawy jakości swojego życia seksualnego i biorą pod uwagę możliwość korekty nierzadko krepującego dla nich wyglądu miejsc intymnych. O tym, jakie możliwości daje ginekologia estetyczna opowiada dr n. med. Diana Kupczyńska z Kliniki Ars Estetica.

1. Co to jest labioplastyka?

Labioplastyka to zabieg, który polega na usunięciu nadmiaru tkanki w okolicach warg sromowych mniejszych. Zbyt duże wargi sromowe mniejsze powodują nie tylko dyskomfort związany z wyglądem, ale także z uprawianiem sportów, noszeniem obcisłej bielizny czy strojów kąpielowych.

Nierzadko jest przyczyną bólu podczas współżycia, nawracających otarć czy infekcji. Najwięcej na ten temat wiedzą kobiety, które borykają się z problemem.

Do mojego gabinetu równie często zgłaszają się panie, u których jedna warga sromowa mniejsza jest zdecydowanie większa, i przeszkadza im to w codziennym funkcjonowaniu. Lista powodów, dla których decydują się na labioplastykę, jest długa.

Zobacz film: "Ginekologia estetyczna [Wirtualna Poradnia]"

2. Labioplastyka laserowa a chirurgiczna

W finalnym efekcie nie ma żadnej różnicy pomiędzy wymienionymi metodami. Jako lekarz radzę zaufać specjaliście, który po dokładnej ocenie anatomii i realnych możliwości korekty zaproponuje optymalną metodę i zakres zabiegu.

Jeżeli nie mamy zaufania do lekarza, warto zastanowić nad konsultacją u innego specjalisty. Labioplastyka to zabieg, który z pozoru nie należy do skomplikowanych, jednak konsekwencje wykonania procedury u niedoświadczonego specjalisty mogą być przykre w skutkach.

3. Z jakimi problemami najczęściej zgłaszają się kobiety?

Na konsultacje do lekarza zgłaszają się kobiety, które chcą poddać się zmniejszaniu warg sromowych z rozmaitych powodów. Dyskomfort związany z błahym z pozoru problemem, często przeradza się w brak akceptacji własnego ciała i wstyd, który towarzyszy im właściwie codziennie.

Szczególnym obszarem sprawiającym kobietom wiele problemów w życiu codziennym, są przerośnięte, bądź asymetryczne wargi sromowe mniejsze.

To one powodują dyskomfort podczas aktywności fizycznej, noszenia określonych, obcisłych ubrań (jak stój na siłowni czy stój kąpielowy), są źródłem nawracających infekcji miejsc intymnych oraz bólu, często także wstydu w trakcie współżycia.

Niska samoocena i odczuwany na co dzień dyskomfort przekładają się na pogłębiający się brak akceptacji własnego ciała.

4. Jaką funkcję powinny pełnić wargi sromowe?

Wargi sromowe stanowią barierę pomiędzy pochwą a środowiskiem zewnętrznym. Chronią organizm przed infekcjami i utrzymują odpowiednią florę bakteryjną, a także zabezpieczają przed urazami ważne struktury położone głębiej. Dzielą się na większe i mniejsze.

Te pierwsze, czyli zewnętrzne, są zbudowane z tkanki tłuszczowej, co oznacza, że amortyzują wszelkie urazy, np. te, do których może dojść podczas współżycia.

Wargi mniejsze mają za zadanie zabezpieczać wewnętrzne struktury układu płciowego. Z uwagi na silne unerwienie, wargi sromowe pełnią również istotną funkcję seksualną. Są także ważnym elementem wyglądu kobiecych miejsc intymnych.

5. Jakie są wskazania do zabiegu?

Do labioplastyki kwalifikuję pacjentki, które obiektywnie mają zbyt duże wargi sromowe mniejsze. Zabieg przeprowadzam także u kobiet, u których rozmiar warg sromowych powoduje dyskomfort psychiczny i/lub fizyczny.

Nie istnieje żadna definicja, która jednoznacznie określałaby na jakim etapie zaawansowania problemu mamy do czynienia z patologią – mówimy tu przecież o wariancie anatomicznym. Jeśli jednak przerost warg wpływa na nasze funkcjonowanie społeczne czy zawodowe, to warto zastanowić się nad wizytą u lekarza.

Nie ma określonej normy, jeśli chodzi o wymiary czy wygląd warg sromowych mniejszych, dlatego warto podkreślić, że jest to wariant anatomiczny. Kryterium jest subiektywne.

Jeśli wygląd i rozmiar naszych warg sromowych mniejszych nam nie odpowiada, pogorszył się zdecydowanie po ciąży czy redukcji masy ciała, bądź wywołuje dyskomfort psychiczny lub fizyczny w jakichkolwiek sytuacjach, to znaczy, że warto zasięgnąć opinii specjalisty.

Podczas konsultacji lekarz poinformuje czy istnieją techniczne możliwości poprawy wglądu miejsc intymnych i redukcji ewentualnie występujących dolegliwości. Dowiemy się także jakie badania należy wykonać, jak będzie wyglądał zabieg i ile potrwa oraz jak wyglądają zalecenia pozabiegowe i kalendarz wizyt kontrolnych.

6. Na czym polega zabieg i jaki jest jego cel?

Zabieg polega na usunięciu nadmiaru tkanek w obrębie warg sromowych mniejszych i redukcji ewentualnej asymetrii.

Celem jest przede wszystkim poprawa wyglądu miejsc intymnych i samopoczucia pacjentki, a także wzrost satysfakcji ze współżycia i powrót, bądź rozszerzenie określonych aktywności fizycznych, które były ograniczane ze względu na dyskomfort związany z przerostem warg sromowych mniejszych. Poprawa samooceny pozostaje równie istotną kwestią.

Przede wszystkim warto podkreślić to, że efekt labioplastyki jest trwały - wargi sromowe nie odrosną, w związku z czym bardzo ważne jest, aby nie wyciąć ich za dużo.

Akceptowalna jest też nieznaczna asymetria. Rzecz jasna, wszelkie dolegliwości związane z mechanicznym podrażnieniem warg sromowych mniejszych, wynikające z ich przerostu, znikają po zabiegu.

Wiele kobiet podaje także poprawę jakości współżycia, która wynika między innymi ze wzrostu samooceny oraz odsłonięcia łechtaczki.

7. Metody labioplastyki

Wspomniany nadmiar tkanek można usunąć chirurgicznie lub laserowo. W przypadku bardzo przerośniętych warg zalecam metodę chirurgiczną, w przypadku atrofii czy też niewielkiego problemu, opcją pozostaje laser.

Tak naprawdę nie ma różnicy w finalnym efekcie dobrze wykonanego zabiegu, niezależnie od wybranej metody. Sugeruję dostępne opcje przedyskutować z lekarzem, i zdać się na jego/jej wiedzę, umiejętności i doświadczenie.

Oczywiście istnieją także określone techniki. Sukces gwarantuje dobór odpowiedniej do budowy anatomicznej pacjentki i jej wymagań co do wyglądu po zabiegu. Większość pań chce się pozbyć brzydkiego, brunatnego, pofałdowanego brzegu warg sromowych mniejszych, co gwarantuje amputatnion technique.

Mniej popularne, ale wskazane w niektórych sytuacjach, są central wedge technique i de-epithalization technique.

8. Rekonwalescencja po labioplastyce

Okres rekonwalescencji to ok. 14 dni. Zalecana jest rygorystyczna higiena miejscy intymnych. Po 10-14 dniach, o ile zostały nie zastosowane szwy wchłanialne, usuwa się założone podczas zabiegu szwy. Większość pacjentek nie wymaga leczenia przeciwbólowego po zabiegu.

Przez miesiąc należy bezwzględnie zrezygnować ze współżycia i wykonywania bardzo obciążających ćwiczeń fizycznych, a w ciągu pierwszych dwóch tygodni nie należy korzystać z sauny, basenów czy jacuzzi oraz opalać na solarium.

Finalny efekt zabiegu zobaczymy dopiero po 3 miesiącach. Natomiast jednym z najistotniejszych elementów podczas rekonwalescencji jest kontrola lekarska, która najczęściej ma miejsce po 14 dniach od zabiegu. Lekarz ocenia wtedy proces gojenia rany.

Jeśli chodzi o pracę, to zwykle nie ma żadnych przeciwwskazań do tego, by po 2-4 dniach, wrócić do zawodowych obowiązków. Dłuższa przerwa nie jest wymagana, a część pań nawet w dzień po zabiegu podejmuje aktywność zawodową. Dużą rolę odgrywają tu, rzecz jasna, zakres tych obowiązków i chęci pacjentki.

8.1. Ile trwa proces gojenia i kiedy schodzi opuchlizna?

Rekonwalescencja trwa około 14-30 dni. Jeśli zakładane są szwy niewchłanialne, to usuwa się je w 7-10 dobie po zabiegu. Obrzęk, większy lub mniejszy, występuje prawie zawsze i może utrzymywać się do dwóch tygodni.

Przez miesiąc (o ile proces gojenia jest prawidłowy) należy zachować wstrzemięźliwość seksualną. Pomimo wymienionych objawów, wiele moich pacjentek już w kilka dni po zabiegu wraca do aktywności zawodowej, co jest najlepszym dowodem na to, że dolegliwości nie są bardzo dokuczliwe.

Warto jednak pamiętać o tym, że wiele zależy od indywidualnych predyspozycji i tego jak szybko nasz organizm poradzi sobie z procesem gojenia.

9. Możliwe powikłania po zabiegu

Jak każda operacja, również labioplastyka związana jest z możliwością wystąpienia niepożądanych skutków ubocznych. Dzielimy je na wczesne i późne.

Do wczesnych zaliczamy stosunkowo często występujące obrzęki i podbiegnięcia krwawe, przejściowe zaburzenia czucia okolicy operowanej, ból pooperacyjny.

Najpoważniejszym wczesnym powikłaniem jest krwiak wymagający reoperacji. Mogą również wystąpić infekcje ran pooperacyjnych.

Do późnych zaliczamy asymetrię (jeśli jest znacząca, można ją skorygować po 3 miesiącach od labioplastyki), zbyt małe lub zbyt duże wycięcie tkanek. Wyjątkowo rzadko zdarza się martwica warg sromowych. Szczególnym powikłaniem jest tzw. scalloping, czyli nieestetyczne "wywijanie" się warg sromowych mniejszych po zabiegu. Bardzo, bardzo rzadko występują nerwiaki i utrwalone zaburzenia czucia.

Najlepiej, aby pierwszy zabieg został wykonany poprawnie. Wszelkie reoperacje zwiększają ryzyko w/w powikłań. Statystycznie odsetek powikłań po plastyce warg sromowych nie przekracza 5%.

10. Ile kosztuje labioplastyka?

Koszty związane z omawianą procedurą są różne. Cena zależy m. in. regionu, bo w różnych częściach Polski waha się w granicach od 2000 do 7000. Na jej wysokość ma wpływ klinika i lekarz, który zajmuje się wykonywaniem zabiegu.

Przy wyborze warto kierować się doświadczeniem specjalisty. Cena zabiegu wraz z nocnym pobytem w klinice Ars Estetica oraz wszelkimi wizytami kontrolnymi, to 4500 zł.

11. Jakie badania należy wykonać przed zabiegiem?

Labioplastyce poddać się może zdrowa kobieta, ewentualnie osoba chorująca na choroby przewlekłe, ale będąca pod opieką specjalisty (np. kobieta cierpiąca na nadciśnienie tętnicze, które jest uregulowane czy chorobę Hashimoto).

Obowiązkowe jest przedstawienie wyniku cytologii (nie starszego niż rok), prawidłowego wyniku badania ginekologicznego, wykonanie EKG oraz badań laboratoryjnych - skróconego krzepnięcia krwi, morfologii, oznaczenie wydolności podstawowych narządów nerek i wątroby. Pacjentki, które dostarczą nam wyniki wszystkich wymienionych powyżej badań, poddawane są zabiegowi.