Nużeniec - co to jest, objawy, diagnostyka, leczenie, domowe sposoby

Nużeniec to niewielki pajęczak z rzędu roztoczy, pasożytujący w ludzkich torebkach włosowych oraz gruczołach łojowych. W organizmie człowieka mogą żerować dwa rodzaje nużeńców.

Pierwszym rodzajem pasożyta jest nużeniec ludzki (demodex folliculorum), drugim jest zaś nużeniec krótki (demodex brevis). Nużeniec ludzki zazwyczaj obiera sobie za cel mieszki włosowe rzęs oraz brwi.

Miejscem bytowania nużeńca krótkiego są zwykle gruczoły powiekowe Meiboma. Choroba wywoływana przez te pasożyty to nużyca (demodekoza).

Wielu pacjentów zastanawia się, jak wygląda nużeniec na twarzy?. Okazuje się, że choroba dermatologiczna nużyca, wywoływana przez pasożyta bytującego ludzkich mieszkach włosowych i gruczołach łojowych, może objawiać się w postaci:

• zaczerwienienia skóry,
• wyprysków oraz krostek, wyglądających jak trądzik pospolity,
• nadmiernie łuszczącego się naskórka.

Demodekoza może powodować również różnorodne objawy okulistyczne. Nużeniec oka u wielu pacjentów wywołuje zapalenie gruczołów w obrębie brzegów powiek. Inne objawy nużeńca to:

• zaczerwienienie skóry powiek,
• torbielowata infekcja powieki znana jako jęczmień,
• zapalenie mieszków włosowych rzęs,
• stan zapalny spojówek,
• zespół suchego oka,
• pieczenie oczu,
• uczucie ciała obcego w oczach,
• łamliwość oraz wypadanie rzęs.

Nużeńcem ludzkim można zarazić się od osoby zakażonej demodekozą. Na zachorowanie szczególnie narażone są osoby pracujące w dużych ludzkich skupiskach (nauczyciele, pracownicy żłobków, personel szpitalny). Do zakażenia może dojść na skutek używania kosmetyków, ubrań, szczotek do włosów, ręczników, bielizny czy pościeli osoby zarażonej nużeńcem.

Nużeniec rozprzestrzenia się w błyskawicznym tempie, z tego powodu wczesna diagnostyka i wdrożenie odpowiedniego leczenia są tak istotne. Do uzyskania właściwej diagnozy niezbędne jest pobranie materiału i przebadanie go pod mikroskopem.

Pobierane próbki z miejsc bytowania pasożyta to przede wszystkim zeskrobiny naskórka, rzęsy, brwi oraz wydzieliny gruczołów łojowych. W trakcie badania specjalista może stwierdzić bądź wykluczyć obecność postaci dorosłych, postaci niedojrzałych lub jaj nużeńca.

Jak leczyć nużeńca? To pytanie spędza sen z powiek wielu pacjentom. Okazuje się, że proces leczenia polega w głównej mierze na stosowaniu kremów oraz maści, które łagodzą powstałe na skórze stany zapalne. Wielu specjalistów zaleca kąpiele bazujące na dużej ilości mydła i heksachlorobenzenu. Kolejnym polecanym preparatem jest mydło siarkowe.

Jeśli problemem pacjenta jest nużeniec na twarzy, lekarz zalecić również stosowanie środków farmaceutycznych zawierających metronidazol lub krem siarkowy. Nużeńce oka zwalcza się przy użyciu odpowiednich kropli do oczu. Wspomagająco, pacjent może sięgnąć również po specjalne chusteczki przeznaczone do pielęgnacji skóry oczu i brzegów powiek.

Osoba zmagająca się z nużeńcem powinna pamiętać o przestrzeganiu zasad higieny osobistej. W czasie terapie wskazane jest używanie ręczników jednorazowych. Pod żadnym pozorem chory nie powinien udostępniać bliskim osobom swoich ręczników, przyborów kosmetycznych, grzebieni czy ubrań.

Leczenie domowe zazwyczaj opiera się na zastosowaniu sprawdzonych, naturalnych metod, które były znane naszym mamom i babciom. Pacjenci borykający się z popularnym pasożytem skóry często szukają odpowiedzi na pytanie: czego nie lubi nużeniec? Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że patogen wywołujący nużycę nie znosi olejku herbacianego.

Olejek herbaciany, wytwarzany na bazie liści rośliny Melaleuca alternifolia posiada silne właściwości przeciwbakteryjne i antygrzybiczne. Niezwykłe właściwości preparatu wynikają z obecności substancji o nazwie "terpinen-4-ol.

Jak stosować olejek herbaciany na nużeńca? Preparat powinno aplikować się na zmienione chorobowo miejsca regularnie, przez okres czterech, maksymalnie sześciu tygodni. Najlepiej nakładać olejek z drzewa herbacianego każdego dnia rano i wieczorem, podczas pielęgnacji skóry twarzy.