Sporty walki
Sztuki walki to niesportowe systemy samoobrony, które niekiedy stawiają sobie dodatkowy cel – samodoskonalenie w sferze psychicznej i fizycznej (np. wschodnie sztuki walki). Istnieją także sztuki walki, które zawierają elementy rywalizacji sportowej, w związku z czym uważane są za sporty walki, tak jak dzieje się w przypadku judo. Szereg sportów walki to obecnie także dyscypliny olimpijskie. Od 1896 roku, a więc od Olimpiady w Atenach, na igrzyskach zmagają się zapaśnicy i szermierze. W 1904 roku do programu olimpijskiego dołączono boks, a w 1964 roku judo.
Jednym ze sportów olimpijskich jest także taekwondo, które pojawiło się na igrzyskach w Sydney w 2000 roku, a więc jest to najmłodsza dyscyplina spośród sportów walki. Niektóre sporty walki są oparte na uderzeniach, tak jak boks, kick-boxing, taekwondo czy karate. Inne większą wagę przywiązują do chwytów, np. brazylijskie jiu-jitsu, judo, sumo czy zapasy. Wszechstylowe sporty walki bazują zarówno na chwytach, jak i uderzeniach. Zaliczają się do nich: shoot boxing, MMA i pankration. Sporty walki oparte na użyciu broni to kendo i szermierka.
Wschodnie sztuki walki zyskują coraz większą popularność. Aikido, tai chi czy jiu-jitsu są nie tylko doskonałymi technikami samoobrony, ale też świetnie wpływają na równowagę duchową, ćwiczą ciało i rozwijają koncentrację oraz refleks. Osoby, którym zależy na bezpieczeństwie i skutecznej obronie przed napastnikiem, powinny zapisać się na kurs izraelskiego systemu walki – krav maga. System krav maga bazuje na podstawowych odruchach obronnych człowieka i jest niezwykle efektywny. Posiada różne pchnięcia i uderzenia na okolice gardła, oczu, kopnięcia w strefę krocza oraz nogi.