taniec orientalny

Taniec orientalny najbardziej znany jest w krajach bliskiego wschodu, głównie w Zjednoczonych Emiratach Arabskich i krajach Afryki Północnej. Wykonywany jest głównie przez kobiety, choć zdarzają się także mężczyźni zafascynowani tańcem brzucha.

Taniec orientalny różni się nieco od znanych gatunków tanecznych w Europie czy Ameryce. Nie jest tak uschematyzowany, a choreografia nie jest zamknięta w sztywnych ramach. Taniec ten tańczy się zwykle solo lub w grupie, ale rzadko wykonuje się kolejne figury taneczne w parze.

Opiera się on na zmysłowych ruchach bioder i brzucha. Bardzo ważną zasadą są tzw. izolacje. Jest to termin wykorzystywany jest w klasycznych tańcach towarzyskich. Chodzi o to, aby odpowiednio odizolować daną partię ciała od innych.

W efekcie tego podczas tańca obserwujemy, jak rusza się tylko brzuch, ramiona lub biodra. Cała reszta ciała pozostaje unieruchomiona. Na tym głównie opiera się taniec orientalny.

Podczas tańca mięśnie brzucha mocno się napinają, ponieważ muszą wykonać dużą pracę. Taniec ten jest świetnym sposobem na wyrzeźbienie pięknej, smukłej i silnej sylwetki.

Podczas wykonywania kolejnych elementów choreografii, pracują nie tylko mięśnie brzucha, ale także nóg, pośladków i ramion.

Regularnie wykonywane obroty miednicą pozwalają świetnie wyrzeźbić krągłości i poprawić ogólny wygląd ciała.

Taniec orientalny pochodzi z krajów bliskiego wschodu, ale jest także popularny w Azji Wschodniej, a także w Indiach. Jest uważany za niezwykle zmysłowy. Czasem zdarza się, że tańca brzucha dziewczynki uczą się już na etapie edukacji szkolnej.

Do tej pory powstało bardzo dużo odmian tańca orientalnego. Wszystkie nieznacznie się od siebie różnią, a kolejni tancerze czerpią inspirację z nich wszystkich.

Ruchy w tańcu orientalnym muszą być płynne, a taniec ma wyglądać możliwie jak najbardziej lekko i zmysłowo. Taniec ten nie tylko rzeźbi sylwetkę, ale także poprawia kondycję i wytrzymałość organizmu.

W Polsce taniec orientalny nie jest tak chętnie wykonywany, ale zamiłowanie do bliskiego i dalekiego wschodu, jogi i medytacji może w przyszłości przyczynić się do popularyzacji go także w naszym kraju.