Uczulenie na hybrydę – przyczyny, objawy i leczenie

Uczulenie na hybrydę, czyli miejscowa reakcja alergiczna po kontakcie lakieru hybrydowego z paznokciem, jest wywołana przez nadwrażliwość na substancje drażniące obecne w lakierze.

Reakcja może mieć postać alergicznego, kontaktowego zapalenia skóry, czyli alergicznego wyprysku kontaktowego bądź kontaktowego zapalenia skóry z podrażnienia, czyli wyprysku kontaktowego z podrażnienia.

Uczulenie na lakier hybrydowy może pojawić się nie tylko u użytkowniczki tego typu manicure, ale i u osoby, która go wykonuje. Dzieje się tak w przypadku osób stale bądź bardzo często narażonych na działanie alergenu. Nadwrażliwość manifestuje się w sytuacji, gdy zostaje przekroczony próg tolerancji.

Uczulenie na hybrydę może pojawić się z wielu powodów, tak po pierwszym manicure z zastosowaniem lakieru hybrydowego i lampy, jak i w sytuacji, gdy hybrydy są noszone od wielu miesięcy czy lat. Szczególnie duże ryzyko występuje wśród kobiet o szczególnie wrażliwej i skłonnej do podrażnień skórze.

Najczęstszą przyczyną jest nieprawidłowo wykonany manicure, a przede wszystkim:

• Stosowanie produktów słabej jakości, pochodzących z niepewnych źródeł, zawierające składniki, które mogą być szkodliwe dla paznokci i organizmu. Alergia na hybrydy może być skutkiem oddziaływania na skórę substancji konserwujących o bardzo drażniącym działaniu takich jak toluen, formaldehyd czy ftalan dibutylu (DBP).
• Zalewanie skórek.
• Zbyt krótkie utwardzanie lakieru (wówczas lakier z wierzchu jest utwardzony, ale od strony płytki będzie płynny).
• Używanie zbyt słabej lampy, która niedostatecznie utwardza lakier.

Jak wygląda uczulenie na hybrydę? Jej pierwszym objawem jest najczęściej dyskomfort i świąd skóry wokół paznokci, czyli wałów paznokciowych. Następnie, zwykle po upływie doby lub dwóch, pojawia się rumień, to jest zaczerwienienie skórek wokół paznokci.

Zdarza się, że obserwuje się zmiany skórne: drobne pęcherzyki lub grudki na rumieniowym podłożu. W przypadku bardzo silnej reakcji alergicznej także pęcherze wypełnione treścią surowiczą. Gdy te pękają, wylewa się z nich treść surowicza – zmiany stają się sączące. Bywa, że występuje napięcie skóry i obrzęk palców, a skóra na palcach zaczyna się łuszczyć.

Zmiany skórne nie ograniczają się do miejsc wokół paznokci. Nie występują wyłącznie tam, gdzie działa substancja drażniąca. Z czasem mogą zająć całe palce i dłonie.

Gdy pojawia się objawy uczulenia na hybrydę, jak najszybciej należy usunąć manicure. To konieczne, ponieważ w przypadku alergii wyeliminowanie drażniącego czynnika jest kluczowe i absolutnie niezbędne.

Takie działanie pozwala uniknąć zaostrzenia objawów alergii, rozprzestrzenienia się reakcji alergicznej i nadkażenia bakteryjnego. Zaniedbanie reakcji alergicznej może skutkować pojawieniem się pęknięć skóry i trudno gojących się ran, a także oddzielaniem się płytki paznokci od łożyska (onycholiza).

Jak usunąć lakier hybrydowy? Najlepiej hybrydę zdjąć pilniczkiem lub frezarką. Stosowanie acetonu lub produktów na bazie acetonu może zaostrzyć objawy alergii.

Czy uczulenie na hybrydę oznacza, że trzeba zapomnieć o manicure hybrydowym? Niekoniecznie. Często wystarczy zmienić lakier na produkt wysokiej jakości bądź stworzony z myślą o alergikach (delikatne, bez konserwantów i innych kontrowersyjnych substancji). Warto także zainwestować w dobrą lampę. Alternatywą jest manicure tytanowy.

Na uczulenie na hybrydę pomogą różne domowe sposoby. Podrażnioną skórę i paznokcie można posmarować panthenolem lub zrobić okład z rumianku.

Gdy usunięcie hybrydy nie sprawiło, że alergia ustąpiła bądź jej objawy są bardzo dokuczliwe i niepokojące, należy udać się do lekarza (lekarza pierwszego kontaktu, dermatologa lub alergologa). Przy silnej reakcji wskazane jest leczenie farmakologiczne. Zwykle pomagają miejscowe preparaty glikokortykosteroidów (aerozol, roztwór, krem, maść), ale i przyjmowane doustnie. Skuteczne są leki przeciwhistaminowe stosowane ogólnie. W przypadku cech nadkażenia bakteryjnego, stosuje się preparaty złożone z antybiotykami.

Bardzo ważnym elementem terapii jest odbudowanie bariery naskórka. W tym celu warto stosować nawilżające i natłuszczające emolienty, które tworzą warstwę ochronną. Dzięki temu zapobiegają nadmiernemu odparowywaniu wody i zabezpieczają przed czynnikami zewnętrznymi.