Usuwanie kaszaków

Kaszak to inaczej torbiel zastoinowa, termin dla wielu osób obcy, ale w rzeczywistości wiele kobiet doświadcza tego na swojej skórze, nie zawsze wiedząc, co to dokładnie jest i jak można się tego pozbyć. Torbiel łojowa są to małe grudki lub guzki o żółtawym lub cielistym zabarwieniu znajdujące się pod skórą, a precyzyjniej są to zamknięte worki zawierające keratynę, mającą często nieprzyjemną w zapachu wydzielinę koloru białego lub żółtego.

1. Przyczyny powstawania kaszaków

Najczęstszymi przyczynami powstawania kaszaków są:

• Zaburzenia gruczołów łojowych – gruczoły łojowe znajdują się tuż nad mieszkami włosowymi. Wytwarzają one sebum, oleistą substancję występującą w warstwie skóry i włosów. Gruczoły łojowe mogą być zatykane przez stany zapalne skóry, takie jak trądzik. Kiedy następuje pęknięcie gruczołu łojowego, w miejscu takim powstaje torbiel łojowa. Powstawanie kaszaków jest także wynikiem obrzęku mieszków włosowych lub urazu skóry.
• Uszkodzenia mieszków włosowych – pęcherzyk jest to mała kieszeń pod skórą, która powstaje w skórze właściwej (warstwie skóry poniżej naskórka). Pęcherzyki uszkodzone przez urazy, takie jak chirurgiczne rany i otarcia, mogą zostać zatkane przez komórki, tworząc torbiele łojowe.
• Czynniki genetyczne – osoby dotknięte syndromem Gardnera, rzadką chorobą genetyczną, która powoduje wzrosty w jelicie grubym, są narażone na rozwój torbieli łojowych. Ponadto, osoby z zespołem znamion podstawowych komórek mają wyższe ryzyko rozwoju torbieli łojowych. Basal – zespół znamion komórek – jest chorobą dziedziczną, która powoduje kilka poważnych wad.
• Wady urodzenia – torbiele łojowe mogą mieć swój początek już w rozwoju płodu, gdy komórki macierzyste, zamiast tworzyć włosy i skórę, nie dostały się do komórek tworzonych z innych tkanek.

Zobacz film: "10 urodowych trików, które musisz znać"

Torbiele łojowe są zazwyczaj bezbolesnymi, wolno rosnącymi małymi guzkami lub grudkami, które poruszają się swobodnie pod skórą. Ważne jest, aby nie dotykać ani nie usuwać samemu kaszaka, by zapobiec tkliwości, obrzękowi i zakażeniu torbieli łojowych. Zdarza się jednak, że może wystąpić infekcja kaszaka.

Do oznak zakażenia należy zaliczyć wzrost temperatury skóry wokół guzka lub grudki, zaczerwienienie, bolesność podczas dotyku, szaro-białą lub żółtawą wydzielinę wydobywającą się z grudki. W takim przypadku należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, w celu usunięcia kaszaka.

Torbiel łojowa nie jest trudna do zdiagnozowania poprzez swój wygląd, jednak w niektórych przypadkach może być konieczna biopsja, aby wykluczyć innego rodzaju groźne dla życia guzki, o podobnym wyglądzie. Jeżeli masz wątpliwości, czy to na pewno kaszak, najlepiej zgłoś się do lekarza, który rozwieje twoje wątpliwości. Kaszaki najczęściej znikają same i nie są niebezpieczne.

Czasami jednak mogą powstać wokół niego stany zapalne, które należy usuwać lub podjąć odpowiednie leczenie. Czasami torbiele łojowe rosną na tyle duże, że mogą one przeszkadzać w codziennym życiu. Gdy tak się stanie, chirurgiczne usunięcie może być konieczne, a procedura ta może być wykonana w gabinecie lekarskim.

Najczęstszymi miejscami występowania kaszaków na twarzy są mieszki włosowe oraz gruczoły łojowe. Mogą również pojawić się one na skórze narządów płciowych (moszny, warg sromowych) oraz na tułowiu i skórze głowy. W przypadku ich występowania w okolicach intymnych wiele kobiet obawia się, że mogą być one wynikiem opryszczki narządów intymnych. Ich średnica waha się od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Rozróżnia się kaszaki miękkie i twarde.

2. Pozbywanie się kaszaków

Jeżeli ta skórzasta torbiel jest jeszcze dosyć niewielka, możemy stosować kompresy ściągające, które zmniejszą wydzielanie łoju. Dzięki nim mamy szansę pozbycia się kaszaka bez interwencji chirurga. Najlepszą domową metodą jest napar z liści skrzypu. Oto przepis:

• dwie szklanki wody,
• 4 czubate łyżki skrzypu (do zakupienia w aptece bądź w sklepie zielarskim),
• wata i bandaż.

Napar gotujemy pięć minut, a powstałą mieszanką nasączamy watę. Aby kompres nie ześlizgiwał się i nie spadał, można go zabezpieczyć elastycznym bandażem.

Jeśli ta domowa metoda nie przyniesie rezultatów, należy się udać do lekarza pierwszego kontaktu, który wypisze nam skierowanie do chirurga. Zabieg usuwania kaszaków wykonywany jest przy znieczuleniu miejscowym, dlatego też nie ma obaw o to, że będzie bolesny. Proces gojenia może powodować lekki dyskomfort, ale po kilku dniach wszystko wróci do normy.

Nie warto próbować wyciskać, drapać czy przebijać torbieli. Te metody mogą tylko zaszkodzić – jeżeli zdecydujemy się na samodzielne usuwanie kaszaków z twarzy, możemy to przypłacić zakażeniem. Kompres ze skrzypu oraz stosowanie maści krzemowej może, ale nie musi, pomóc. Jest to jednak jedyna metoda, którą można samodzielnie wypróbować.

Kaszaki na twarzy mają bardzo nieestetyczny wygląd. Większość kobiet się ich wstydzi, dlatego unika wizyty u lekarza. Warto wiedzieć, że kaszaki nie są rzadkością ani tym bardziej powodem do wstydu.