Skoki na bungee - historia, sprzęt, technika
Skoki na bungee stają się coraz bardziej popularne wśród młodych ludzi. Na całym świecie odważni śmiałkowie skaczą na linie z mostów, dźwigów i przydrożnych wież. Oprócz stałych elementów do skoków służą również środki transportu, a mianowicie balony i helikoptery. Najbardziej ekscytujący wydaje się skok na bungee w kierunku krateru aktywnego wulkanu. Bungee to jedna z najpowszechniejszych rozrywek ekstremalnych, która dostarcza niezapomnianych wrażeń.
1. Historia skoków na bungee
Sporty ekstremalne tego rodzaju wykształciły się z rytualnych obrzędów mieszkańców wyspy Pentecost, położonej w archipelagu Nowych Hybryd na Pacyfiku. Ludność ta dookoła kostek obwiązywała sobie liany, po czym wykonywała skok z bambusowych konstrukcji, by udowodnić męskość oraz wyprosić o urodzaj dla swego plemienia.
Tradycja głosi, że pierwszy skok na bungee wykonała kobieta, która pragnęła uciec przed rozgniewanym mężem. Wykonała skok z bananowca po wcześniejszym przywiązaniu nóg lianami.
Mąż był świadom czynu żony, więc postanowił skoczyć za nią, nie przywiązał jednak lian, przez co stracił życie. Po piętnastu latach od tego wydarzenia ktoś odważył się skoczyć ponownie. Najprawdopodobniej był to człowiek spoza wyspy.
Czterej studenci z Oxfordu, należący do akademickiego klubu sportów ekstremalnych, swoimi czynami dali początek skoków bungee. Po raz pierwszy skoczyli w kwietniu 1979 roku w Wielkiej Brytanii z mostu Clifton Suspension Bridge w Bristolu.
Od tamtej pory bungee z mostu stało się ekstremalną rozrywką. Pierwsze, znane całemu światu, miejsce do skoków bungee stworzono w Nowej Zelandii. Bungee jumping w Polsce sięga 1989 roku, czynu tego dokonał Mieczysław Lęczewski.
2. Sprzęt do skoków na bungee
Najważniejsza w skokach na bungee jest przede wszystkim bezpieczna lina do bungee, która jest zbudowana z setek cienkich, lateksowych gumek, osłoniętych zewnętrzną powłoką.
Dodatkowym czynnikiem zabezpieczającym sprzęt do bungee jest skręcenie liny. Na bungee można wykonywać skoki, używając także liny nieskręconej, bez zewnętrznej powłoki, a zatem z osłoniętymi gumkami lateksowymi.
Do bungee w Polsce stosuje się trzy rodzaje grubości gum: cienka dla wagi skoczka od 40 do 65 kg, średnia od 66 do 90 kg, gruba od 90 do 120 kg. Wypadki na bungee przeważnie spowodowane są nieodpowiednim zastosowaniem grubości gumy do wagi ciała.
Kolejnym istotnym elementem w tej formie aktywności jest uprząż, a więc sposób przymocowania liny do skoczka. Robi się to na trzy sposoby: do kostek, na biodra lub korpus.
3. Technika skoków na bungee
Najnowszej technika skoków na bungee umożliwia wydłużenie swobodnego lotu nawet do 40% w odniesieniu do dawnych metod. Lina zawsze jest zawieszona pomiędzy dwoma budynkami czy innymi obiektami.
Znajdując się już nad ziemią, przechodzi się w tzw. ślizg, który umożliwia wytracenie prędkości i bezpieczne dotarcie na dół. Najnowszy rekord Polski w skoku na bungee z obiektu to 215 m – wykonany techniką dream jump. Skoki na bungee są bezpieczne, pod warunkiem że odpowiednio się do nich przygotujemy.
