Taniec - rodzaje i charakterystyka. Wybierz idealny taniec dla siebie
Taniec to doskonały sposób na spalanie kalorii, wyrzeźbienie zgrabnej sylwetki, wzmacnianie mięśni całego ciała i redukcję stresu. Niezależnie od tego, czy jest to taniec klasyczny, czy towarzyski, egzotyczny belly dance czy dynamiczny hip hop, szalony rock and roll, breakdance czy taniec nowoczesny, zawsze przynosi mnóstwo satysfakcji, pozytywnie nastraja do świata i poprawia humor. Wymaga energii, poświęcenia i czasu. Uprawiany systematycznie i z powołania staje się pasją, która przynosi wymierne korzyści w postaci prawidłowej wagi, dobrego samopoczucia i świetnej kondycji.
1. Wybór odpowiedniego rodzaju tańca
Wybór rodzaju tanecznego należy do preferencji samego zainteresowanego. Każdy człowiek jest inny i co innego będzie sprawiać mu radość. W przypadku braku doświadczenia i przygotowania do tańca, poleca się grupowe aktywności fizyczne, takie jak zumba. Z czasem można zapisać się na odpowiednie kursy, samemu lub z partnerem.
Aby znaleźć swój gatunek taneczny, trzeba przyglądać się różnym stylom i próbować naśladować ruchy. Ważne jest, aby czuć się dobrze z muzyką, która towarzyszy choreografii. Jeśli mamy latynoamerykańską duszę, sięgnijmy raczej po tango niż po inspirowany jazzem rock and roll.
Jeśli chcemy tańczyć, aby poprawić naszą kondycję i gibkość, sięgajmy po klasyczne propozycje, takie jak walc lub rumba albo zainteresujmy się tradycją orientalną - tańcem brzucha.
Wykonują go nie tylko kobiety. Jest to taniec orientalny, pochodzący z terenów Bliskiego Wschodu i Afryki. Istotne znaczenie ma w nim izolowanie od siebie poszczególnych części ciała i partii mięśni. Elementem niezwykle charakterystycznym są tzw. shimmies, czyli grupa ruchów wprawiających ciało tancerza w drżenie. Praca mięśni brzucha często stanowi tylko wykończenie ruchów bioder lub klatki piersiowej.
Taniec brzucha to bardzo intymna forma taneczna, jednocześnie oddziałująca na wszystkie zmysły. Jego współczesną interpretacją może być tzw. pole dance, czyli taniec na rurze. Choć obecnie kojarzony jest przede wszystkim negatywnie (z klubami ze striptizem), okazuje się świetną formą aktywności fizycznej. Wzmacnia mięśnie brzucha, pleców, nóg i rąk, poprawia wygląd pośladków, a także zwiększa naszą elastyczność.
Wbrew pozorom pole dance nie należy do łatwych. Utrzymanie się nad ziemią, jedynie trzymając rurę, wymaga dużej siły mięśniowej.
2. Co jest najważniejsze w tańcu
Oprócz oczywiście poczucia rytmu i dobrego słuchu muzycznego, jest kilka istotnych kwestii, które należy poznać, zanim zaczniemy trening. Ważne są przede wszystkim wspomniane wcześniej izolacje.
Dobry tancerz potrafi wprawiać w ruch tylko wybrane partie ciała tak, aby reszta jego postawy pozostała nieruchoma. Jest to popularna praktyka przede wszystkim w tańcu współczesnym (w poppingu, lockingu, etc.), jednak zdolność izolowania jest istotna w każdym gatunku.
W tańcu wazny jest także odpowiedni strój. Musi być nam przede wszystkim wygodnie. Nie musimy inwestować w specjalne kostiumy baletowe, wystarczą przylegające legginsy (świetnie sprawdzają sie te z wycięciem na pięcie) lub rajstopy i koszulka, która nie będzie utrudniać nam ruchów.
Na filmach często obserwuje się tancerzy, którzy trenują w szerokich dresach i mocno wyciętych, często za dużych koszulkach. To dobry strój podczas stylizowanych wystepów, jednak na treningu lepiej postawić na pełen konfort.
Przylegające ubrania są lepsze, ponieważ pozwalają na bieżąco kontrolować postawę ciała i korygować ewentualne błędy.
Istotne jest także obuwie, szczególnie w przypadku kobiet. Aby ułatwić ruchy bioder, panie nie powinny tańczyć boso ani w płaskich butach. Taka praktyka sprawdza się w lirycznych stylach, a także podczas ćwiczeń podstaw baletu i jazzu. W pozostałych sytuacjach lepiej jest zakładać specjalne buty do tańca. Są to najczęściej sandałki o bardzo miękkiej, plastycznej podeszwie ułatwiającej wyginanie stóp. Dodatkowo mają niewielki obcas (od 7 do 10 cm), który wspiera prawidłową postawę ciała i ulatwia wykonywanie pozycji tanecznych.
3. Klasyczny taniec towarzyski
Na międzynarodowych turniejach najczęściej prezentowane są tańce standardowe, czyli klasyczne. Zaliczamy do nich przede wszystkim walc angielski, tango, walc wiedeński, foxtrot czy quickstep.
W tych gatunkach bardzo ważna jest odpowiednia technika. Ludzie trenują przez wiele godzin, aby dojść do perfekcji. W przypadku tańców klasycznych, każdy ruch musi mieć swój powód. Nie ma miejsca na pomyłki czy własną interpretację. Istotne są także stroje. Kobiety występują w pięknych, długich, zwiewnych sukniach, a całośc dopełniają pantofle na obcasie. Mężczyźni natomiast występują najczęściej we fraku i lakierkach.
Taniec klasyczny jest bardzo ustandaryzowany. Dynamiczny, ale wyważony. Ważny jest też odpowiedni przekaz emocjonalny, szczególnie w walcu (który jest obrazem miłości) i tango (które uosabia walkę).
4. Taniec latynoamerykański
Południowoamerykańskie i hiszpańskie rytmy są szybkie, dynamiczne a wykonywane ruchy ciałą muszą być możliwie jak najbardziej zmysłowe. Tańce latynoamerykańskie również pojawiają się na ogólnoświatowych konkursach i turniejach. Zaliczamy do nich przede wszystkim sambę, rumbę, jive'a, pasodoble oraz cha-chę. Przy tych tańcach bardzo ważne jest aby oddzielić górną partię ciała od dolnej - to niewymagające, ale bardzo istotne izolacje.
W tańcach latynoamerykańskich kobiety mają piękne, seksowne i kolorowe stroje oraz odkryte buty na obcasie. Strój mężczyzny musi współgrać ze strojem partnerki. Mężczyźni często również zakładają buty na obcasie.
W tych gatunkach chodzi przede wszystkim o rozrywkę. Tańczy się na festynach, są także nieodzowną częścią karnawału. Niektóre z nich, np. pasodoble, zawierają także widoczne elementy teatralne. Partnerka występuje tutaj zawsze w roli byka (często ubrana jest na czerwono), partner natomiast jest torreadorem. Cały układ taneczny ma obrazować walkę podczas corridy.
5. Taniec nowoczesny, czyli modern, break i street
Taniec nowoczesny to taki, w którym tancerze wyrażają jeszcze mocniej swoje uczucia i emocje. Wielu tancerzy wymyśla nowe kroki, przez co każdy taniec jest inny. Do tańca nowoczesnego zaliczamy: new style, jazz, hip-hop, breakdance, disco dance, street jazz, modern jazz oraz dancehall. Taniec nowoczesny powstał w wyniku sprzeciwu wobec klasycznych i surowych norm, które obowiązują w balecie.
Większość z nich zaczerpnięta jest z kultury hiphop i w dużej mierze opiera się na balansowaniu i uderzaniu w rytm muzyki. To bardziej afgresywne tańce niż klasyczne czy latynoskie.
Nieco inny jest modern jazz. W choreografii odchodzi się od podstaw baletowych i miesza je niejako w elementami streetu i hip-hopu. W efekcie modern jazz to efektowny monolog taneczny, w którym tancerz musi pokazać emocje - najczęściej są to układy dynamiczne, efektowne, wykorzystujące obrody, podskoki i upadki.
Breakdance jest nieco inny od pozostałych gatunków w tej grupie. Zawiera więcej elementów akrobatycznych. Wymaga wobec tego niezwykle dobrych predyspozycji fizycznych, kondycji i wysokiego poczucia rytmu. Narodził się w 1969 roku w Bronksie – dzielnicy Nowego Jorku.
Breakdance polega na wykonywaniu ewolucji akrobatycznych połączonych z rytmicznym tańcem. Podstawowe elementy w breakdansie, to: toprock, power moves, freeze i footwork. Najbardziej spektakularne i najtrudniejsze w wykonaniu są power moves, np. obroty na plecach, obroty na głowie, chodzenie w kółko na rękach itd.
