Taniec hip-hop - podstawowe kroki, muzyka, style tańca hip-hop

Taniec nowoczesny ukształtował się w latach 1930-1950 w Ameryce, czerpiąc z tradycji folkloru indiańskiego i murzyńskiego. Można w nim wyróżnić następujące style:

• electric boogie,
• breakdance,
• hip hop – taniec nowoczesny, hip-hop korzysta z charakterystycznych ruchów dla tańca hip-hopowego, łącząc je z krokami typowymi dla tańca nowoczesnego,
• disco dance,
• disco show,
• dance show.

Taniec hip-hopowy w dużym stopniu opiera się na improwizacji tańczącego. Bardzo ważna jest także mimika twarzy, która stanowi dopełnienie ruchów ciała. Osoby tańczące taniec hip-hop korzystają z pewnego zakresu ruchów.

Toprock - dynamiczne kroki taneczne połączone z gestykulacją; ruchy stwarzają wrażenie mowy ciała i stanowią wstęp do każdej następnej figury; rodzaje toprocka to m.in.: indian crosover, apache, salsa step, latino rock, bounce roller skate step.

Power moves - wymagające niezwykłej sprawności fizycznej figury rotacyjne, mają one akrobatyczny charakter; do najważniejszych ruchów należą m.in.: backspin („bączek"), headspin („bańka", „kręcenie na głowie"), baby windmill („bejbisy"), sir swipe („twistery").

Freeze – figura statyczna, która charakteryzuje się zatrzymaniem ciała na kilka sekund w konkretnej pozycji, np. air baby, baby freeze open.

Drop (go down) - płynne przejścia z toprock do footwork pozwalające zachować płynność taneczną; to m.in.: half swipe, front swipe, back swipe, cork screw.

Footwork - kroki wykonywane w pozycji przysiadu podpartego mogą służyć jako wstęp, wypełniacz lub łącznik między poszczególnymi elementami, a zależy to od inwencji tańczącego; przykładami footworka są m.in.: six step, three step, baby swipes, bicykle pumps, scrambles.

Taniec hip-hop jest bardzo popularny wśród młodych tancerzy, gdyż stwarza im okazję nie tylko do własnej ekspresji ruchowej, ale także do projektowania ciekawego i kolorowego stroju, który jest jednym z istotnych elementów tego tańca. Aby sprawnie wykonywać figury akrobatyczne, niezbędna jest zwinność i sprawność fizyczna.

Jest to gatunek muzyczny, który powstał na przedmieściach Nowego Jorku, w dzielnicy Bronx, a stworzyli go mieszkający tam Afroamerykanie i Latynosi. Od tego momentu hip-hop, określany także jako rap, jest jednym z najpopularniejszych rodzajów muzyki słuchanej na całym świecie.

Jako jego synonimu używa się często określenia rap bądź rapowanie, polegające na rytmicznym wypowiadaniu słów i ich rymowaniu przy podkładzie muzycznym, zwanym beatem lub bitem, którego podstawą jest perkusja.

Cechy wspólne dla wszystkich tańców hip-hopowych to:

• mogą być tańczone jako bitwy (battles) między hiphopowcami;
• są najczęściej improwizowane (freestyle);
• każdy hiphopowiec może mieć własny, niepowtarzalny styl i wymyślone przez siebie kombinacje i ruchy;
• taniec zwykle odbywa się w kole innych hiphopowców, tańczących lub tylko obserwujących.

Hip-hop new style to taniec dla energicznych osób, niezależnie od wybranego stylu. Obecnie, aby go tańczyć, wystarczy zapisać się na zajęcia w szkole tańca. Taniec nie musi być znakiem rozpoznawczym kontrkultury hiphopowej. Hip-hop new style korzysta z przeróżnych technik tańca, dlatego też znajdą w nim coś dla siebie zarówno fani tańca house, jak i jazz czy funky.

Breakdance

Breakdance, nazywany także break, b-boying, powstał w Bronksie, dzielnicy Nowego Yorku. Jest to bardzo widowiskowy i dynamiczny styl tańca hip-hop, łączący akrobacje wykonywane na ziemi z ruchami tanecznymi w kucki i na stojąco.

Podstawowe ruchy breakdance'a:

• toprock – charakterystyczne, dynamiczne kroki i gestykulacja, stosowane przy wejściu na parkiet;
• power moves – akrobacje wymagające wyjątkowej kondycji i koordynacji, polegające na obracaniu ciała na rękach, jednej ręce, na barkach lub na głowie, chodzenie na rękach;
• freeze – zastygnięcie w jakiejś, zwykle skomplikowanej, pozycji na chwilę;
• drop – przejście między toprockiem a footworkiem;
• footwork – kroki wykonywane w przysiadzie, przy podparciu rękami.

Tancerz wykonujący ten taniec to b-boy lub b-girl.

Locking i popping

Locking (także campbellocking) to taniec hip-hop łączący ruchy taneczne, elementy przypominające pantomimę, akrobacje i zastyganie (locking) w jednej pozycji na kilka sekund. Różni się od breakdance'a tym, że jest głównie wykonywany na stojąco. Ten styl hip-hopowego tańca pochodzi z Kalifornii.

Popping to taniec ulicy, hip-hop, a także funk. Ten taniec to dwa główne ruchy:

• popping – gwałtowne spinanie i rozluźnianie mięśni dające efekt podskakiwania;
• hitting - gwałtowne spinanie i rozluźnianie mięśni dające efekt uderzania.

W tym stylu hip-hop stosuje się także zatrzymania w różnych pozycjach, takie jak freeze w breakdansie. Tancerz wykonujący popping jest popperem.

Krumping

Hip-hop krumping to taniec mający jeszcze mniej ograniczeń niż inne style tańca hip-hop, jest też łatwiejszy. Jego głównym założeniem jest wyrzucenie z siebie negatywnych emocji. W tańcu rywalizują oni ze sobą, także szarpiąc się nawzajem i popychając.