Zwichnięcie barku

Staw ramienny to jeden ze stawów najczęściej ulegających zwichnięciom i podwichnięciom (czyli częściowym zwichnięciom). Ból barku często oznacza właśnie zwichnięcie barku, a to wymaga interwencji lekarskiej, gdyż zaniedbanie zwichnięcia może doprowadzić nawet do trwałego ograniczenia ruchomości tego stawu. Zwichnięcie barku wywołuje silny ból barku, obrzęk oraz trudności w poruszaniu ramieniem. Wybicie stawu barkowego najczęściej przydarza się sportowcom trenującym sporty kontaktowe.

1. Objawy zwichnięcia barku

Zwichnięcie barku polega na tym, że kość ramienia wypada z torebki stawowej. Uszkodzeniu nie ulega więc kość, jak przy złamaniu, a części stawu. Zwichnięty bark wywołuje następujące objawy: ból barku, trudności w poruszaniu ramieniem, zniekształcenie wyglądu ramienia, zasinienie, krwiak, a także napuchnięcie. Silny ból barku towarzyszący zwichnięciu może wywołać: mdłości, wymioty, zawroty głowy, osłabienie, nadmierne pocenie się oraz omdlenia. Powyższe symptomy powinny stanowić sygnał dla osoby poszkodowanej, że konieczna jest wizyta u lekarza. Specjalista nie tylko stwierdzi uraz, ale i określi, do jakiego rodzaju zwichnięcia doszło. Nie każdy wie, że istnieją dwa rodzaje zwichnięcia barku. Pierwszy typ zwichnięcia barku to zwichnięcie przednie. Polega ono na tym, że kość ramienia przemieszcza się do przodu. Zwichnięcie przednie to najczęstszy rodzaj zwichnięcia. Drugim rodzajem zwichnięcia barku to zwichnięcie tylne. Jeśli do niego dochodzi, kość ramienna przemieszcza się do tyłu.

Zobacz film: "Opatrunek na ramię przy pomocy chusty lekarskiej"

2. Leczenie i powikłania zwichnięcia barku

Aby mieć pewność, że uraz barku doprowadził do zwichnięcia oraz czy zwichnięcie jest przednie czy tylne, trzeba zrobić zdjęcie rentgenowskie. Należy zrobić to jak najszybciej, aby nastawić bark i nie dopuścić do poważnych powikłań. Bark nastawia się w znieczuleniu ogólnym. Po nastawieniu zwichniętego barku przez lekarza, bark będzie przez jakiś czas w gipsie lub opatrunku. W tym czasie torebka stawowa powinna się zagoić. Na ból barku stosuje się doustne leki przeciwbólowe na receptę. Po kilku tygodniach od unieruchomienia można zacząć powoli poruszać ramieniem. Ważne jest, aby ruch rozpoczynać stopniowo. Zapobiegnie to kontuzjom lub kolejnemu zwichnięciu. Leczenie zwichnięcia może wymagać także interwencji chirurgicznej. Operację przeprowadza się w przypadku powikłań, nawykowego zwichnięcia lub równoczesnego złamania kości. Warto uświadomić sobie, że zwichnięcie barku, jak każdy niemal uraz, wiąże się z ryzykiem powikłań. Możliwe komplikacje po wybiciu stawu barkowego to: uszkodzenie nerwów – pachowego, mięśniowo-skórnego, parestezje, ograniczenie ruchomości stawu barkowego, zwichnięcie nawracające (nawykowe), a także zwyrodnienie stawu ramiennego.

Zwichnięcie barku to częsty uraz. Wybicie stawu barkowego wymaga nastawienia barku przez lekarza i noszenia opatrunku. Następnie pacjent przechodzi rehabilitację. Niekiedy konieczna jest operacja. Zwichnięcie barku może mieć następstwa w postaci poważnych komplikacji, na przykład zwyrodnienia stawu ramiennego.