Samba - historia, samba brazylijska, nauka samby
Samba to narodowy taniec brazylijski, szybki i bogaty w różne wariacje, kojarzy się przede wszystkiom z karnawałem w Rio de Janeiro. Wymaga od partnerów ruchów całego ciała i akcentowania kształtów bioder. Cały układ tańca powinien przypominać falowanie partnerów w górę i w dół. W sambie zwraca się uwagę na muzykalność tancerzy, którzy muszą zaprezentować wiele różnych rytmów, dodatkowo kolorowe stroje, frędzle i półnagie tancerki to elementy typowe dla samby.
1. Historia samby
Początki samby sięgają czasów niewolnictwa afrykańskiego. Dominuje teoria, że nazwa tańca towarzyskiego pochodzi od afrykańskiego określenia „samba”, interpretowanego jako „modlitwa”. W niektórych rejonach Brazylii samba oznacza kobietę.
Najprawdopodobniej samba to taniec latynoamerykański towarzyski wywodzący się z tzw. tańca w kółko. Pierwotna wersja samby była zbyt erotyczna, dopiero po różnych modyfikacjach można było ją tańczyć publicznie. W 1914 roku dotarła do Europy, prawdziwą popularność zyskała po drugiej wojnie światowej.
2. Czym charakteryzuje się samba brazylijska?
Samba nazywana jest tańcem kochanków, gdyż ma bardzo intymny charakter, dowodem na to jest falujący i dynamiczny ruch partnerów podczas tańca. Ciała tancerzy są blisko siebie, biodra wypychane są rytmicznie do przodu i do tyłu.
W Rio de Janeiro przygotowania do wykonania samby podczas karnawału trwają cały rok. Tancerki i tancerze nie tylko kuszą tańcem, ale także kolorowymi i seksowymi strojami.
Karnawał brazylijski kończy się największą na świecie paradą. Na sambodromach rywalizują ze sobą brazylijskie szkoły tańca. Przepych, feerie barw, półnagie tancerki – to elementy charakterystyczne dla samby brazylijskiej.
3. Nauka samby
Według ekspertów, samba to taniec trudny, wymagający od tancerzy wielu technicznych umiejętności. Rytm tego tańca towarzyskiego jest zmienny, a tempo zależy od układu, który tworzą partnerzy.
Samba ma tempo około 50 taktów na minutę i jest to jedna z najbardziej dynamicznych jej odmian. W odróżnieniu od tańców latynoamerykańskich, takich jak cza-cza czy rumba, samba jest tańcem progresywnym, czyli ruchowo-przestrzennym.
Taniec towarzyski charakteryzuje się sprężystym ruchem ciała nazywanym akcją bounce, który uzyskuje się przez rytmiczne rozluźnienie i naprężenie kolan oraz dynamiczny ruch bioder (wysuwane są do przodu i do tyłu, lekko ukośne w przód i w tył).
W trakcie tańczenia samby partnerzy zachowują nieznaczną odległość od siebie, a kroki taneczne samby stawiane są na podeszwach. Należy pamiętać, aby ruch bioder nie przenosił się na ramiona i głowę. Aby zwiększyć dynamizm samby, ciało powinno być pochylone do przodu.
Nauka samby nie jest prosta, wymaga sprawności fizycznej, czasu i sprężystych ruchów partnerów. Powinna odzwierciedlać taniec kochanków, wymaga wielu ruchów intymnych, wyrażających śmiałe uczucia i gesty.
Strój do samby powinien eksponować opalone ciała partnerów. Najlepiej, żeby był jaskrawy i mocno rzucający się w oczy. W sambie duże znaczenie odgrywa zwłaszcza ruch bioder tancerki, to ona ma kusić, uwodzić, budzić pożądanie u partnera. Im więcej zmysłowości w sambie, tym lepiej.