Krostki na dekolcie – skąd się biorą i jak się ich pozbyć?
Krostki na dekolcie nie dodają urody, wywołują dyskomfort i mają negatywny wpływ na samopoczucie. Jak się ich pozbyć? To zależy od podłoża problemu. Skąd się biorą nieestetyczne zmiany na ciele? Jakie są najczęstsze przyczyny wyprysków na dekolcie?
1. Skąd się biorą krostki na dekolcie?
Krostki na dekolcie pojawiają się z wielu przyczyn. Wysypka, której często towarzyszą inne objawy, takie jak świąd, obrzęk czy rumień, może stanowić izolowaną, ograniczoną zmianę dermatologiczną, ale i być objawem schorzenia ogólnego bądź symptomem wskazującym na zaburzenia pracy jakiegoś narządu.
To dlatego zdecydowanie nie wolno jej lekceważyć. Najczęstszą przyczyną pojawienia się zmian na skórze w postaci krostek jest trądzik, alergia, ale również mniej w tym kontekście oczywista choroba wątroby lub toczeń.
2. Krostki na dekolcie a trądzik
Trądzik jest powszechną chorobą, która dotyka ludzi w różnym wieku, nie tylko nastolatków. W jej w przebiegu typowe zmiany pojawiają się najczęściej na twarzy, ale i klatce piersiowej, dekolcie, plecach lub ramionach, co ma związek z występowaniem dużej ilości gruczołów łojowych.
Główną przyczyną trądziku są zaburzenia hormonalne sprzyjające zwiększonej produkcji sebum przez gruczoły łojowe. Wśród innych przyczyn powstawania zmian trądzikowych wymienia się uwarunkowania genetyczne, aktywność bakterii i drożdżaków czy nieprawidłowe rogowacenie ujść mieszków włosowych (nagromadzenie korneocytów).
Trądzik w okolicy dekoltu najczęściej dotyczy osób młodych (trądzik młodzieńczy) oraz dorosłych (trądzik dojrzały, trądzik dorosłych). Typowe objawy to podskórne grudki na dekolcie i krostki (tzw. kaszka na dekolcie), często wypełnione ropną treścią. Rzadziej można zauważyć zaskórniki oraz zmiany zapalne typu guzy, cysty czy torbiele.
3. Krostki na dekolcie a alergia
Krostki na ciele pojawiające się również w przebiegu chorób alergicznych:
- alergii kontaktowej (alergenem może być biżuteria, elementy ubrań),
- uczulenia na słońce,
- [alergii pokarmowej](https://portal.abczdrowie.pl/alergia-pokarmowa( (najczęstsze alergeny to jaja, mleko krowie, skorupiaki).
Alergiczne krostki na dekolcie to przejaw nieprawidłowej reakcji organizmu na różne czynniki (kontakt z alergenem). Wówczas dochodzi do wydzielenia dużych ilości histaminy przez komórki tuczne organizmu.
Zmiany alergiczne najczęściej objawiają się w postaci czerwonej, najczęściej swędzącej wysypki na szyi i dekolcie (uczulenie na szyi), ale i innych częściach ciała (pokrzywka, wyprysk alergiczny).
Wskutek działania różnych czynników, takich jak silne wzburzenie emocjonalne, narażenie na działanie zimna, spożycie intensywnie przyprawionych potraw lub po wypiciu alkoholu może dojść do miejscowego rozszerzenia podskórnych naczyń krwionośnych. Obrzęk naczynioruchowy, bo o nim mowa, wywołuje czerwone plamy, pokrzywkę na szyi i dekolcie oraz policzkach.
4. Krostki na dekolcie a choroby wątroby
Za pojawienie się krostek na dekolcie może również odpowiadać uszkodzenie wątroby i marskość wątroby. W ich przebiegu zmiany skórne to plamy, pokrzywka czy pajączki naczyniowe (teleangiektazje) zlokalizowane przede wszystkim na szyi, dekolcie, ramionach i klatce piersiowej oraz innych okolicach ciała. Ich duża liczba może świadczyć o zespole wątrobowo-płucnym.
5. Krostki na dekolcie a toczeń rumieniowy układowy
Toczeń rumieniowaty układowy (TRU, potocznie „toczeń”, SLE) to układowa, autoimmunologiczna choroba tkanki łącznej. Wynika ze skierowania układu odpornościowego przeciwko własnemu organizmowi.
Choroba dotyka także skórę. W jej przebiegu pojawia się charakterystyczny rumień w kształcie motyla, który ma formę płaskiego lub lekko wypukłego zaczerwienienia skóry. Zmiana lokalizuje się na policzkach i grzbiecie nosa, może też wystąpić na czole, w okolicy oczu, na szyi i dekolcie. Gdy aktywność choroby się zmniejsza, zmiana znika bez śladu.
6. Krosty na dekolcie - jak się pozbyć?
Sposób leczenia krostek na szyi i dekolcie zależy od ich przyczyny. W przypadku alergii najczęściej wystarczy unikanie czynnika, na który organizm reaguje nadwrażliwością. Czasem wskazane jest leczenie miejscowe lub ogólnoustrojowe (leki przeciwhistaminowe).
Gdy za zmiany na skórze odpowiada trądzik, warto sięgać po odpowiednie kosmetyki oczyszczające skórę i usuwające nadmiar łoju. Skuteczne są również preparaty zmniejszające jego produkcję oraz cechujące się działaniem antybakteryjnym. Jeśli jest to trądzik młodzieńczy, możliwe, że będzie konieczna terapia antybiotykami.
U kobiet stosuje się także doustną antykoncepcję hormonalną. Bardzo ważne jest, by nie wyciskać samodzielnie krost oraz ich nie drapać. To najczęściej skutkuje rozproszeniem bakterii po innych częściach ciała.
W przypadku tocznia oprócz unikania ekspozycji na światło słoneczne stosuje się działające miejscowo maści lub kremy z glikokortykosteroidem lub takrolimusem. W niektórych przypadkach konieczne jest zastosowanie doustnych, działających ogólnoustrojowo leków immunosupresyjnych.
Całkowite wyleczenie tocznia rumieniowatego nie jest obecnie możliwe. Zwykle niezbędne jest przewlekłe stosowanie leków, mające na celu kontrolowanie objawów choroby i zapobiegnięcie jej nasileniu.