Lampa kwarcowa
Lampa kwarcowa bierze swą nazwę od szkła kwarcowego, które jest odporne na wysoką temperaturę. W lampie kwarcowej dochodzi do wyładowań między metalami, np. rtęcią, sodem, lub gazami szlachetnymi, np. ksenonem, w wyniku czego tworzy się promieniowanie nadfioletowe. Lampa kwarcowa, jak inne lampy lecznicze, wykazuje bogate zastosowanie w medycynie. Wskazania do jej zastosowania to przede wszystkim leczenie chorób skóry (szczególnie łuszczycy i trądziku), chorób stawów i innych. Są jednak pewne choroby, przy których leczenie światłem nie jest zalecane.
1. Działanie lampy kwarcowej
Lampa kwarcowa (kwarcówka), za pomocą wyładowań w parach metali lub gazów szlachetnych, wytwarza promieniowanie nadfioletowe. Kwarcówka zbudowana jest z osłony z przezroczystego i zahartowanego na wysokie temperatury szkła kwarcowego. Przezroczyste szkło przepuszcza promienie nadfioletowe. Lampy lecznicze wykorzystywane są nie tylko w medycynie, ale też w przemyśle farmaceutycznym, spożywczym, w gabinetach kosmetycznych.
Zabieg z użyciem lampy kwarcowej jest bezbolesny i nie wymaga szczególnego przygotowania. Pacjent wchodzi do kabiny zabiegowej. Może pozostać w ubraniu, jednak naświetlana partia ciała powinna zostać odsłonięta. Oczy należy zasłonić ochronnymi okularami, pochłaniającymi promienie UV. Światłoterapia wytwarza przyjemne ciepło. W trakcie trwania zabiegu pacjent nie może się poruszać, zmieniać pozycji ciała, zdejmować okularów, włączać lub wyłączać palników, dotykać urządzeń. Jeżeli pacjent poczuje pieczenie, swędzenie lub inne niepokojące objawy, powinien niezwłocznie poinformować o tym osobę nadzorującą zabieg. Czas naświetlań ustala lekarz, może się on wahać od kilkunastu sekund do 10 minut. Po zabiegu przez 24 godziny może utrzymać się zaczerwienienie. Światło lampy kwarcowej sprzyja uregulowaniu gospodarki fosforu i wapnia, czyli pierwiastków odpowiedzialnych za mineralizację kości, obniża ciśnienie krwi, zwiększa wykorzystanie tlenu, poprawia ukrwienie skóry, ułatwia gojenie się ran i owrzodzeń oraz łagodzi napięcie nerwowe. Ponadto lampy kwarcowe podnoszą poziom czerwonych i białych krwinek oraz hemoglobiny i stymulują wydzielanie hormonów przez tarczycę, przysadkę mózgową, jajniki, jądra i nadnercza.
2. Kiedy można stosować lampę kwarcową?
Kwarcowe lampy lecznicze są wykorzystywane do leczenia:
- łuszczycy,
- czyraczności,
- choroby zwyrodnieniowej stawów,
- trądziku pospolitego,
- owrzodzenia troficznego,
- nerwobólów tkanek miękkich,
- trudno gojących się ran.
Kwarcówka nie może być wykorzystywana u pacjentów cierpiących na:
- nerwicę,
- obniżenie ciśnienia krwi,
- wyniszczenie organizmu,
- gorączkę,
- cukrzycę,
- gruźlicę płuc,
- nadczynność tarczycy,
- ostre i przewlekłe zapalenie nerek,
- liszaj rumieniowaty,
- chorobę Addisona, chorobę Basedowa.
Promienie UV emitowane przez lampę kwarcową działają bakteriobójczo. Po zabiegu z wykorzystaniem tego rodzaju lampy leczniczej skóra nabiera sprężystości, elastyczności, jest lepiej odżywiona i unaczyniona. W organizmie produkowana jest witamina D, wytwarza się pigmentacja, odczyny rumieniowe i ciała przeciwkrzywicze.