Łysienie u kobiet - jakie są najczęstsze przyczyny? Jakie badania wykonać?
Łysienie u kobiet - jakie są najczęstsze przyczyny? Jakie badania wykonać? Co robić? To kwestie, którym zdecydowanie warto się przyjrzeć bardziej wnikliwie. Okazuje się bowiem, że nadmierna utrata włosów to problem wielu kobiet w różnym wieku.
1. Łysienie u kobiet - jakie są najczęstsze przyczyny?
Łysienie u kobiet - jakie są najczęstsze przyczyny, jakie badania wykonać i co robić, by zmniejszyć uciążliwość problemu? Warto to wiedzieć, ponieważ nadmierne wypadanie włosów obserwuje u siebie wiele pań w różnym wieku.
Najczęściej spotykane postaci patologii to łysienie telogenowe i łysienie androgenow, które różnią się od siebie mechanizmem, ale i objawami. Łysienie telogenowe oznacza nagłe i rozproszone wypadanie włosów. Ich utratę widać zwłaszcza podczas mycia, czesania, suszenia czy przeciągnięcia dłonią po włosach.
Przyczyną tego typu łysienia u kobiet są:
- niedobory składników odżywczych w diecie, niedobory witamin i mikroelementów, nieodpowiednia dieta (np. dieta eliminacyjna bądź monoskładnikowa), zaburzenia wchłaniania,
- zaburzenia hormonalne (PCOS, choroby tarczycy, hiperandrogenizm),
- antybiotyki, inne leki,
- infekcje oraz choroby przebiegające z wysoką gorączką,
- anemia – niedobór żelaza i niedokrwistość,
- choroby przewlekłe, np. ogólnoustrojowe, takie jak cukrzyca, hormonalne (choroby tarczycy), autoimmunologiczne (Hashimoto, reumatoidalne zapalenie stawów),
- silny bądź przewlekły stres,
- stan zapalny skóry głowy, choroby skóry, np. łuszczyca, grzybica, łojotokowe zapalenie skóry, silny łupież,
- niewłaściwa higiena i pielęgnacja skóry głowy, np. częste farbowanie, zabiegi stylizacyjne, ciasne upinanie i związywanie,
- czynniki środowiskowe. Na wypadanie włosów wpływ mają zanieczyszczenia środowiska, promienie UV, zmiany klimatu (mówi się o sezonowym wypadaniu włosów),
- niehigieniczny tryb życia (np. chroniczne zmęczenie, brak snu, nadużywanie alkoholu),
- operacje i zabiegi chirurgiczne przy zastosowaniu narkozy.
Łysienie androgenowe u kobiet (łysienie typu męskiego) to skutek zwiększonej ilości męskich hormonów w organizmie i wrażliwości mieszków włosowych na dihydrotestosteron (DHT). Konsekwencją jest skrócenie fazy wzrostu włosa i jego stopniowa miniaturyzacja.
Przyczyną łysienia tego typu jest wpływ androgenów na mieszki włosowe. Nie bez znaczenia są czynniki genetyczne i środowiskowe (ekspozycja na UV, zanieczyszczenia środowiska, zaburzenia mikrobiomu skóry głowy, styl życia).
Rozpoznaje się łysienie androgenowe: typu męskiego, dla którego typowe jest przerzedzenie włosów w okolicy czoła i szczytu głowy, następnie rozprzestrzenia się w kierunku okolicy skroniowej i ciemieniowej, typu kobiecego, dla którego charakterystyczne jest rozlane przerzedzenie obejmujące centralną część głowy z zachowaniem kilkucentymetrowego pasma włosów w okolicy czołowej.
Łysienie u kobiet
Częstym problemem jest wypadanie włosów po ciąży. Problem pojawia się kilka miesięcy po porodzie (zwykle 3-4), co ma związek z gwałtownym spadkiem estrogenów. Dobra wiadomość jest taka, że jest to stan przejściowy, uznawany za normę. Sytuacja stabilizuje się do roku po urodzeniu dziecka.
Łysienie menopauzalne
Nagły spadek poziomu estrogenów odpowiada także za łysienie kobiet w okresie menopauzy. Obserwuje się wówczas ścieńczenie i przerzedzenie włosów na całej powierzchni głowy.
2. Łysienie u kobiet - jakie badania warto wykonać?
Co robić w przypadku łysienia u kobiet? Warto skontaktować się ze specjalistą (tak dermatologiem, jak i trychologiem. To lekarz medycyny specjalizujący się w diagnozowaniu i leczeniu dolegliwości związanych z włosami i skórą głowy), a także wykonać różne badania. Działania powinny zmierzać do ustalenia podłoża problemu oraz typu łysienia.
Diagnozowanie łysienia androgenowego u kobiet opiera się na badaniu trychologicznym, biopsji i ocenie histopatologicznej mieszków włosowych oraz badaniu stężenia hormonów (testosteronu i estrogenów).
3. Leczenie łysienia u kobiet
Co na łysienie u kobiet? To zależy od podłoża problemu oraz stanu zdrowia. Leczenie łysienia androgenowego u kobiet polega przede wszystkim na stosowaniu kuracji na bazie minoksydylu.
Celem terapii jest wyrównanie stężeń hormonów płciowych, zwłaszcza androgenów. W tym cel u stosuje się anty-androgeny oraz środki o charakterze inhibitorów enzymu 5-alfa-reduktazy. W okresie menopauzy poprawę gęstości włosów może też przynieść hormonalna terapia zastępcza.
Pomocne są także zabiegi trychologiczne, takie jak elektrostymulacja mikroprądami, osocze bogatopłytkowe, mezoterapia igłowa, mezoterapia skoncentrowanym tlenem, infuzja tlenowa, peptydowa terapia włosów,
Czasem wystarczy zmiana stylu życia na bardziej higieniczny, wdrożenie zbilansowanej diety i suplementacja preparatami witaminowymi (np. z biotyną, kwasami tłuszczowymi i witaminami z grupy B).
Istotna jest także odpowiednia pielęgnacja włosów, w tym nieobciążanie ich nadmierną stylizacją czy farbowaniem, a także stosowanie właściwych kosmetyków oraz kuracji hamujących wypadanie.
