Odbudowa zęba kompozytem – charakterystyka, rodzaje, przebieg
Metoda odbudowy zębów kompozytem staje się coraz popularniejsza. Przede wszystkim dzięki właściwościom kosmetycznym oraz estetycznemu efektowi, jaki nadaje zębom. Umożliwia odtworzenie naturalnego koloru zębów oraz zachowanie ich trwałości. Do zalet odbudowy zębów kompozytem zaliczyć można też wysoką odporność na nacisk podczas żucia pokarmów oraz doskonałe przyleganie do szkliwa. Kompozyty odznaczają się stosunkowo niskimi kosztami w stosunku do osiąganych efektów.
1. Odbudowa zęba kompozytem – charakterystyka
Odbudowa zęba kompozytem to inaczej bonding. Nazwa ta pochodzi od sposobu aplikowania wypełnień kompozytowych w tkankach twardych zębów. Jest to nowoczesna metoda poprawiania wyglądu zębów. Stosuje się ją w przypadku złamanych, ukruszonych lub skrzywionych zębów. Odbudowę zębów kompozytem stosuje się także do zamykania przerw między zdrowymi zębami, zakrywania diastemy, wygładzania drobnych uszkodzeń szkliwa czy zakrywania punktowych przebarwień. Bonding jest niedrogim sposobem na ładne zęby, należy do dziedziny stomatologii estetycznej.
Odbudowa zębów kompozytem jest o wiele mniej inwazyjna niż zakładanie licówek porcelanowych. Polega ona na łączeniu materiałów kompozytowych z powierzchnią zęba. Połączenie to wykorzystuje siłę przylegania. Odbudowa zębów kompozytem składa się z trzech elementów: wytrawienia szkliwa delikatnym kwasem, nałożenia żywic kompozytowych na wytrawione tkanki oraz nałożenia właściwego kompozytu.
W porównaniu z innymi metodami uzupełniania ubytków jest tani oraz szybki w wykonaniu, gdyż już podczas jednej wizyty uzyskuje się faktyczną zmianę wyglądu zębów. Odbudowa zębów kompozytem to zabieg prosty w wykonaniu, bezpieczny i praktycznie bezbolesny, zaliczany do metod małoinwazyjnych.
2. Odbudowa zęba kompozytem – rodzaje
Materiały służące do odbudowy zębów kompozytem dzieli się ze względu na sposób utwardzania żywic łączących. Wyróżnia się rodzaje kompozytów:
- chemoutwardzalne,
- światłoutwardzalne,
- termoutwardzalne,
- chemo- i światłoutwardzalne.
Materiały kompozytowe można podzielić również ze względu na wielkości cząsteczek wypełniacza. Wówczas dzielą się na:
- makrocząsteczkowe,
- mikrocząsteczkowe,
- hybrydowe.
Kompozyty wykorzystywane w odbudowie zęba kompozytem dzielą się na dwie fazy: organiczną i nieorganiczną. Pierwsza pełni funkcje spoiwa, zawiera substancje mające właściwości stabilizatorów zapobiegających samoistnej polimeryzacji oraz odpowiadających za efekt kosmetyczny. Faza druga jest wypełniaczem mineralnym. Ostatnim składnikiem kompozytu jest substancja wiążąca, którą jest silan winylu.
3. Odbudowa zęba kompozytem – przebieg
W pierwszym etapie odbudowy zęba kompozytem nieznacznie zmniejsza się przednią część zęba w taki sposób, aby nowy nie był zbyt duży. Następnie na powierzchnię zęba nakłada się łagodny kwas, który w powierzchni zęba wytrawia mikroskopijne rowki. W kolejnym etapie na zęby nakłada się żywicę kompozytową, której kolor dopasowywany jest do koloru pozostałych zębów. Żywica jest odpowiednio modelowana tak, aby miała właściwy kształt, utwardza się ją przy pomocy specjalnego światła, a na koniec wygładza i poleruje.
Odbudowa kompozytem jest bardzo naturalne i nie odróżnia się od reszty uzębienia. Wynika to z tego, że kompozyty stomatologiczne są zawsze dobierane odpowiednio do kolorów zębów. Nowoczesne kompozyty zębowe nie wchłaniają barwników z pożywienia i nie żółkną. Odbudowa zębów kompozytem pozwala osiągnąć gładką powierzchnię, która imituje szkliwo naturalnych zębów. Metoda ta stosowana przy odbudowywania zębów po leczeniu kanałowym. Wykonuje się ją jeśli ubytek jest niewielki, a jego kształty pozwala na taki rodzaj odbudowy. Po zakończeniu leczenia kanałowego pozostałość zęba odpowiednio się szlifuje i na tak przygotowany ząb wykonuje się koronę kompozytową.
Uzębienie po odbudowie zęba kompozytem może służyć wiele lat, należy jedynie pamiętać o odpowiedniej higienie jamy ustnej oraz wizytach u stomatologa.