Rumba - kubańska, kroki
Rumba to taniec latynoamerykański, obecnie bardzo popularny i tańczony na całym świecie. Nazywa się go tańcem miłości lub namiętności. Od tancerzy wymaga on kondycji fizycznej, ale także „iskrzenia” między partnerami. Kobieta w tym tańcu wymyka się mężczyźnie, kusi go, wykonując zmysłowe ruchy całym ciałem. Istnieją dwie zupełnie różne rumby – ta tradycyjna, która powstała na Kubie wśród byłych niewolników przybyłych z Afryki oraz międzynarodowy taniec towarzyski.
1. Rumba - kubańska
Rumba kubańska, przez niektórych nazywana także afro-kubańską, powstała na Kubie, ale stworzyli ją byli niewolnicy pochodzący z Afryki. Dawna rumba postrzegana była jako taniec płodności. Dopiero w XVI wieku zaczęła nabierać charakteru tańca towarzyskiego. Tan taniec latynoamerykański ma złożoną symbolikę. To swoisty rodzaj pantomimy, gry aktorskiej kobiety i mężczyźny.
Kobieta próbuje w tańcu uwieść mężczyznę, po to by za chwilę od niego uciekać. Mimo że kobieta pełni tutaj funkcję dominującą, w tańcu prowadzi partner. Rumba w tradycyjnym znaczeniu to nie tylko taniec: to także rytmy muzyczne i piosenki śpiewane podczas tańca. Jest ona liczona na 5, podczas gdy rumba jako taniec towarzyski tańczony na świecie jest liczona na 4.
Style rumby kubańskiej:
- Guaguanco – najważniejszy styl tradycyjnej rumby, partnerzy krążą wokół siebie zalotnie. Podczas tańczenia tego stylu rumby wykonywana jest także pieśń o jakimś ważnym wydarzeniu.
- Columbia – szybka rumba tańczona przez mężczyznę. W przypadku tej rumby bardzo ważną rolę odgrywa bęben quinto, który wybija rytm do tańca.
- Yambu – najwolniejsza rumba; różni się od pozostałych stylów tym, że podczas jej tańczenia nie są wykonywane ruchy biodrami.
Rumba jako taniec towarzyski różni się od rumby tradycyjnie tańczonej na Kubie. Jest on najwolniejszy ze wszystkich pozostałych tańców latynoamerykańskich tańczonych podczas konkursów tanecznych. Podstawowe zasady tego tańca to:
- brak unoszenia i opadania, pojawiającego się podczas większości tańców standardowych;
- równie ważne jak ruchy nóg są także ruchy rąk;
- istotne podczas tańca są ruchy bioder.
2. Rumba - kroki
Rumbę jako taniec towarzyski liczy się na 4. Na 1 obciążamy jedną nogę, wysuwając biodro, na 2, 3, 4 stawiamy kroki. Kroki można więc przedstawić ogólnie w ten sposób:
1 – obciążyć nogę,
2 – krok,
3 – krok,
4 – krok.
- Krok podstawowy rumby partnera:
1 – obciążyć prawą nogę,
2 – lewa noga do przodu,
3 – powrót na prawą nogę,
4 – lewa noga w lewo,
1 – obciążyć lewą nogę,
2 – prawa noga do tyłu,
3 – powrót na lewą nogę,
4 – prawa noga w prawo.
- Krok podstawowy rumby dla partnerki:
1 – obciążyć lewą nogę,
2 – prawa noga do tyłu,
3 – powrót na lewą nogę,
4 – prawa noga w prawo,
1 – obciążyć prawą nogę,
2 – lewa noga do przodu,
3 – powrót na prawą nogę,
4 – lewa noga w lewo.
Krok podstawowy rumby mierzony jest w tempie wolno, szybko, szybko. Rumba to taniec latynoamerykański, wymagający od tancerzy wielu ćwiczeń i wyjątkowej kondycji. Jest bardzo widowiskowy i gorąco oklaskiwany przez widownie na całym świecie. W wersji uproszczonej można go także tańczyć podczas zabaw tanecznych.