Budowa skóry i jej funkcje
Budowa skóry, będącej największym organem ciała i wyspecjalizowaną strukturą, jest dość skomplikowana. Dzięki temu może pełnić wiele funkcji. Z jednej strony osłania narządy wewnętrzne przed czynnikami zewnętrznymi, z drugiej wpływa na utrzymanie równowagi między ustrojem a otoczeniem. Co to jest skóra? Z czego się składa?
1. Budowa skóry - warstwy
Budowa skóry jest dość skomplikowana. Nic dziwnego. Nie dość, że jest zaliczana do największych narządów ciała człowieka, to i pełni ważne funkcje fizjologiczne. Jest strukturą wyspecjalizowaną.
Powierzchnia skóry u dorosłej osoby może mieścić się w granicach 1,6-2,0 m2, a jej grubość wynosi od 0,5 do 1,0 mm, w zależności od okolicy ciała i narażenia na działanie czynników zewnątrzpochodnych.
Skóra człowieka zbudowana jest z trzech warstw:
- naskórka (epidermis),
- skóry właściwej (łac. cutis vera),
- tkanki podskórnej (łac. hypodermis, tela subcutanea).
Budowa naskórka
Naskórek to najbardziej zewnętrzna warstwa skóry, która pełni funkcję ochronną i twórczą. Zawiera barwnik, melaninę, nadającą barwę zarówno skórze, jak i włosom. Jest zbudowany z keratynocytów. Od skóry właściwej oddziela go błona podstawna.
W skład naskórka wchodzi kilka wyspecjalizowanych warstw, które pełnią wiele funkcji. Składają się z komórek różnych pod względem budowy i kształtu. W zależności od grubości, wyróżnia się 4 lub 5 warstw skóry, które występują po sobie. To:
- warstwa podstawna (łac. stratum basale). W warstwie tej zachodzą podziały komórkowe. Poza tym w jej obrębie znajdują się melanocyty wytwarzające melaninę, komórki Langerhansa zapewniające ochronę immunologiczną oraz komórki Merkla o właściwościach czuciowych i neurogennych,
- warstwa kolczysta (łac. stratum spinosum) zbudowana z wielu rzędów wielobocznych komórek z dużymi okrągłymi jądrami, połączonych ze sobą desmosomami,
- warstwa ziarnista (łac. stratum granulosum), która składa się z kilku rzędów wrzecionowatych o spłaszczonych jądrach. Są one wypełnione ziarnami keratonialiny, prekursora keratyny,
- warstwa jasna (łac. stratum lucidum). Jest to warstwa pośrednia pomiędzy warstwą ziarnistą i rogową. Charakteryzuje się silnie spłaszczonymi komórkami i obkurczonymi jądrami,
- warstwa rogowa (łac. stratum corneum), która dzieli się na warstwę zbitą (łac. stratum compactum) i warstwę rogowaciejącą (łac. stratum disjunctum). Składa się ze zbitej, właściwej warstwy rogowej oraz warstwy rozłącznej, która ulega złuszczeniu.
Budowa skóry właściwej
Skóra właściwa to warstwa środkowa, odżywcza i wspierająca. Jest zbudowana z dwóch warstw: siateczkowej i brodawkowej. W ich skład wchodzi tkanka łączna, obecne są także naczynia krwionośne, zakończenia nerwowe i przydatki skóry.
Wyróżnia się dwie podstawowe warstwy skóry właściwej. To:
- warstwa brodawkowata, w której obecne są wypuklenia nazywane brodawkami, połączone tkanką łączną z naskórkiem, jak również drobne naczynia krwionośne, włókna nerwowe oraz bezładnie ułożone włókna kolagenowe i elastynowe,
- warstwa siatkowata (warstwa siateczkowa), którą tworzą włókna kolagenowe, elastynowe i retikulinowe oraz komórki tkanki łącznej i podścieliska łącznotkankowego.
Budowa tkanki podskórnej
Pod skórą znajduje się tkanka podskórna, czyli warstwa tkanki tłuszczowej, której zadaniem jest termoregulacja. Zbudowana jest z tkanki łącznej właściwej luźnej. Zawiera komórki tłuszczowe oraz dolne odcinki korzeni włosów, części wydzielnicze gruczołów, a także niektóre receptory.
Co ważne, skóra jest pokryta jest płaszczem lipidowym oraz złuszczonym naskórkiem. W skład skóry wchodzą także przydatki: gruczoły potowe i łojowe oraz włosy i paznokcie. Wyróżnia się także naczynia krwionośne i limfatyczne oraz zakończenia nerwowe.
2. Funkcje skóry człowieka
Skóra pełni ważne funkcje fizjologiczne. Ochrania narządy wewnętrzne przed szkodliwym działaniem czynników zewnętrznych pochodzących ze środowiska, ale i zachowuje równowagę pomiędzy organizmem a otoczeniem.
Najważniejsze funkcje skóry to:
- ochrona przed czynnikami mechanicznymi, fizycznymi, chemicznymi czy mikrobiologicznymi,
- termoregulacja organizmu,
- udział w utrzymaniu równowagi wodno-elektrolitowej poprzez wydzielanie potu z gruczołów potowych,
- uczestnictwo w gospodarce wydzielniczej i wodnej,
- odbiór bodźców ze środowiska zewnętrznego przez obecność receptorów w skórze i naskórku,
- udział w syntezie niektórych związków (np. witaminy D),
- udział w metabolizmie białek, lipidów i węglowodanów,
- współudział w odpowiedzi immunologicznej organizmu,
- współudział w przewodnictwie bodźców czuciowych.