Breakdance - historia, figury
Breakdance jest tańcem znanym jako break, breaking, b-boying, breakdancing. Breakdance wymaga od tancerza świetnych predyspozycji fizycznych, dobrej kondycji, a także wysokiego poczucia rytmu. Taniec breakdance narodził się w 1969 roku w dzielnicy Nowego Jorku – Bronksie. Breakdance to taniec polegający na wykonywaniu ewolucji akrobatycznych, które są połączone z rytmicznym tańcem i w ten sposób tworzą nierozerwalną całość. Ruchy w breakdance dzielą się na cztery elementy.
Breakdance wymaga od tancerza świetnych predyspozycji fizycznych, dobrej kondycji, a także wysokiego poczucia rytmu.
W tym artykule:
Breakdance - historia breakdance
Taniec breakdance powstał na podstawie bitwy uprockowej, uprawianej przez gangi z Nowego Jorku. Bitwa ta polega na pokazywaniu różnych gestów pod adresem przeciwnika. Następnie uprock przekształcił się w toprock, potem powstały kroki w parterze oraz dynamiczne i coraz bardziej skomplikowane figury. Stąd w tańcu breakdance najważniejszym elementem jest rywalizacja. Rywalizacja w breakdance może dotyczyć poszczególnych tancerzy lub grup tanecznych.
Breakdance - figury w breakdance
- Toprock – tancerz wykonuje dynamiczne kroki, które łączone są z gestykulacją i tworzą wrażenie „mowy ciałem”. To wstęp do każdego wyjścia na parkiet. Dobre wykonanie toprocka zależy od dynamiczności i umiejętności improwizacji. Rodzaje toprocka: Apache, Salsa Step, Latino Rock, Indian Rock.
Power moves – czyli figury rotacyjne. Należą do najtrudniejszej części tego tańca, ponieważ wymagają ogromnej sprawności fizycznej, siły, gibkości, kondycji, umiejętności samoasekuracji oraz poczucia ciała w przestrzeni. Tancerz wykonuje je perfekcyjnie po długim trenowaniu. Podstawowe powery w breakdance, to:
bączek (obroty na plecach),
- łapka (obroty na jednej ręce w pozycji „skorpion” przy użyciu czegoś śliskiego),
- bańka (obroty na głowie),
- dziewiątka (obroty na jednej ręce w pozycji wyprostowanej),
- żółw (na prostych rękach),
- kręcenie się na ramieniu,
- kręcenie się na łokciu.
Poszczególne powery w breakdance powinny być połączone płynnym przechodzeniem – od jednego do drugiego – po to, aby można było wykonywać kilka powerów w breakdance pod rząd.
Mistrzowie brejka spotkali się w Gdańsku
- Breakdance Freeze – to inaczej figury statyczne w breakdance, polegające na tym, że tancerz breakdance „zastyga” w konkretnej pozycji na kilka sekund. Przykładowe freeze w breakdance, to: Chair Freeze, Turtle Freeze, Air Baby, Air Jordan, Shire Freeze, Tilting Tower Freeze, Hollow Back, Invert Freeze.
- Breakdance Drop – są to przejścia z toprocka do footworka w breakdance, dzięki którym tancerz breakdance zachowuje ciągłość taneczną. Należą do nich: Half Swipe, Front Swipe, Back Swipe, Cross Swipe, Knee Drop.
- Breakdance Footwork – to rodzaj kroków tanecznych w breakdance, wykonywanych z pozycji przysiadu podpartego. Tancerz breakdance musi mieć dobrze wypracowaną płynność ruchów. Do footworków w breakdance należą m.in.: Six Step, Four Step, Three Step, Baby Love.
Nauka tańca breakdance odbywa się w szkołach tańca nowoczesnego. Zajęcia z breakdance przeznaczone są raczej dla dzieci i młodzieży. Na początku breakdance jest trudny w opanowaniu, ale jeśli „załapie się”, o co chodzi w breakdance i wczuje w rytm muzyki, breakdance zaczyna przynosić radość, satysfakcję i poczucie spełnienia. Ogromne zadowolenie daje możliwość porównywania z innymi własnych postępów w nauce poprzez organizowanie „bitew” na breakdance – jak na nowojorskich ulicach.
