Techniki wspinaczkowe

Techniki wspinaczkowe są podstawą, którą musi opanować każdy wspinacz. Doświadczone osoby we wspinaniu się posiadają doskonałą lekkość i sprawność ruchów. Poznanie i wykorzystywanie technik wspinaczkowych pozwala na pokonanie konkretnych układów chwytów i stopni. Praktykujący wspinacze starają się zapamiętać sekwencję ruchów, dzięki czemu bardzo sprawnie i dość łatwo udaje im się pokonać trasy wspinaczkowe. Jakie są podstawowe techniki wspinaczkowe?

1. Jak się wspinać?

Technika klasyczna zakłada wspinaczkę z wykorzystaniem jedynie naturalnych chwytów skalnych, z użyciem danej asekuracji. W tej technice zabrania się używania liny do wspinaczki oraz innych, sztucznych punktów przelotowych. W obrębie techniki klasycznej wyróżnia się:

• Flash – jest to przejście ściany z partnerem, który zna chwyty i sugeruje optymalną drogę wspinaczki.
• Free Solo – jest to przejście ściany bez jakiejkolwiek asekuracji linami. Metoda ta jest polecana tylko doświadczonym wspinaczom, ponieważ wiąże się z ogromnym zagrożeniem.
• On sight – z ang. „od strzału”, jest to przejście ściany bez wcześniejszego zapoznania się z trudnościami, jakie można na niej spotkać. W technice tej nie dopuszcza się żadnych podpowiedzi ze strony partnera, istnieje jedynie możliwość zejścia ze ściany (bez użycia liny) i próby ponownego wspięcia się.
• Red point – polega na przejściu trasy wspinaczkowej z możliwością wcześniejszego zapoznania się z jej trudnościami. Dopuszcza się wcześniejsze zejście i zjazd na linie, można także korzystać z miejsc odpoczynku na ścianie.
• Pink point – jest odmianą red point. W tej technice w ścianie znajdują się komplety punktów przelotowych do wspinaczki, w które można wpinać linę asekuracyjną.
• All free – w tym stylu możliwe jest kontynuowanie wspinaczki po odpadnięciu od ściany od miejsca, w którym nastąpiło odpadnięcie, z użyciem identycznych chwytów.
• Top rope – jest to wspinaczka „na wędkę” z użyciem górnej asekuracji liną.
• Technika hakowa – wykorzystuje się w niej sztuczne ułatwienia i przeloty: haki, kostki, spity, ringi.
• Via ferrata – czyli „droga żelazna”, są to trudne szlaki turystyczne i wspinaczkowe, wyposażone w stałe zabezpieczenia, jak drabiny, klamry, łańcuchy i stalowe liny. Dzięki nim trasy można pokonać z użyciem osobistej asekuracji, czyli uprzęży, lonży, karabinków oraz przyrządów zjazdowych. Trasy te mogą wybierać tylko zaawansowani turyści górscy oraz doświadczeni wspinacze.

2. Bezpieczna wspinaczka

Podczas treningu wspinaczkowego wszystkie osoby obowiązuje przestrzeganie podstawowych zasad bezpieczeństwa, o których mówi poradnik wspinaczkowy. Należy pamiętać o kontrolowaniu prędkości w trakcie opuszczania partnera na linie. Nie można zapominać o zawiązaniu węzła na końcu liny i zakładaniu kasku. Poza tym warto przemyśleć na ziemi plan swoich ruchów, które zamierzamy wykonać na ścianie. Przed wyruszeniem w trasę należy najpierw przygotować się psychicznie i fizycznie. Musisz nastawić się, że wspinaczka jest zajęciem czasochłonnym, nie zawsze wszystko udaje się za pierwszym razem, dlatego też ten sport wymaga ogromnej cierpliwości. Jeśli masz lęk wysokości, lepiej zrezygnuj z uprawiania tej aktywności fizycznej.