Style karate
Karate jest jedną z najpopularniejszych sztuk walki. Jego korzenie wywodzą się z Chin, chociaż miejscem, gdzie technika ta się w pełni rozwinęła jest wyspa Okinawa. Samo słowo „karate” tłumaczy się jako „pusta ręka”, co wiąże się z faktem, iż na Okinawie w czasach początków tej sztuki walki noszenie broni było zabronione. Istnieją różne style karate, z których część powstała jeszcze na Okinawie, a inne opracowano na potrzeby turniejów. Pierwsza grupa określana jest jako style tradycyjne, a druga jako style turniejowe.
1. Karate Kyokushin
Kyokushin-Kai to japoński styl karate, opracowany przez Oyamę Masutatsu w latach 50. XX wieku. Nazwa pochodzi od dwóch słów, oznaczających dążenie do prawdy.
W karate Kyokushin łączą się wpływy takich stylów, jak Kempo i Gojuryu oraz filo zofii zen. Dużą rolę w karate Kyokushin odgrywa technika oddychania, wielokrotne, następujące po sobie ataki oraz techniki zabijania. Podczas treningu karate karatecy uczą się, jak powinni się poruszać, jak walczyć i jak zadawać ciosy i uderzenia.
2. Shohei-Ryu
Shohei-Ryu to tradycyjny styl karate, oparty na filozofii zen. Prekursorem tego stylu był Kanbun Uechi, dlatego też Shohei-Ryu nazywa się również Uechi-Ryu. Styl nawiązuje do walki smoka, żurawia oraz tygrysa.W tej technice duży nacisk kładzie się na regulowanie oddychania, ćwiczenia kontrolowania napięcia, okrężne bloki, szybkie, niskie kopnięcia oraz krótkie i szybkie ataki rękami. W tym stylu dopuszcza się także techniki rzucania. Karateka może w tym stylu wykonywać ataki, mając otwarte ręce.
3. Karate Shotokan
Shotokan to jeden ze stylów karate zapoczątkowanych na Okinawie. Opracował go Gichin Funakoshi. Praktykując ten styl, nie wykorzystuje się żadnego rodzaju broni. Karate Shotokan mocno opiera się na dążeniu do samodoskonalenia. Jest to „twardy”, linearny styl, jednocześnie bardzo dynamiczny. Podczas ataku karateka najpierw trzyma dłonie na biodrach, by po chwili zadać ciosy, wychodzące po niemal środkowej linii ciała. W omawianym stylu ważną funkcję pełni blok, którym zawodnicy winni zaczynać i kończyć każdą walkę.
4. Shorinji Kempo
Jest to japoński styl karate, silnie związany z medytacją zen i tradycyjnymi naukami z Shaolin. Opracował go So Doshin. W przypadku Shorinji Kempo nauka karate rozpoczynała się od poznania jego duchowych założeń, a dopiero później można przejść do nauki technik walki. Właśnie ze względu na połączenie sztuki walki z filozofią i buddyzmem, Shorinji Kempo postrzegane jest przez wielu jako sekta religijna.
5. Inne style karate
Pozostałe tradycyjne style karate to między innymi:
- Kobo-Jutsu,
- Shorin-Ryu,
- Shorei-Ryu,
- Shotokai Karate-do,
- Wado-Ryu,
- Goju-Ryu,
- Isshin-Ryu,
- Kempo,
- Kenpo.
Poszczególne style karate bardzo różnią się między sobą. Powszechne jest jednak połączenie filozofii karate z technikami samoobrony. Chociaż obecnie karate traktowane jest przede wszystkim jako dyscyplina sportu, dla wielu osób, które trenują ten sport walki jest to w rzeczywistości znacznie więcej – styl życia oparty na pewnych zasadach, które są drogą do psychofizycznego doskonalenia.